1. Þróun byggðar við sjávarsíðuna Sveinn Agnarsson Hagfræðistofnun Málþing RSE um sjávarútveg 30. ágúst 2007

2. Mannfjöldaþróun á Íslandi 1990-2006 Heimild: Hagstofa Íslands

3. Mannfjöldaþróun á Vestfjörðum 1990-2006 Heimild: Hagstofa Íslands

4. Mannfjöldaþróun á Norðurlandi vestra 1990-2006 Heimild: Hagstofa Íslands

5. Starfandi í sjávarútvegi sem hlutfall af heild 1998-2005. Heimild: Hagstofa Íslands

6. Störf í sjávarútvegi Enda þótt dregið hafi úr mikilvægi sjávarútvegs er hann enn höfuðatvinnugreinin víða um land, sérstaklega á Vestfjörðum. Á Austurlandi á sér nú stað mikil atvinnuppbygging sem væntanlega mun draga úr þýðingu sjávarútvegs. Suðurnes og hluti Vesturlands njóta nálægðar við stóran vinnumarkað á höfuðborgarsvæðinu. Á Akureyri hefur fólki fjölgað nokkuð undanfarin ár og á Húsavík er trúlegt að reist verði álver. Þar munu því skapast ný störf er komið geta í stað starfa við veiðar og vinnslu. Misjafnt milli sveitarfélaga innan sama landshluta hversu stórt hlutverk sjávarútvegur leikur í samfélaginu.

7. Breytingar á mannfjölda og botnfiskafla á Vestfjörðum 1998-2006. Heimild: Fiskistofa og Hagstofa Íslands

8. Breytingar á mannfjölda og botnfiskafla á Norðurlandi 1998-2006. Heimild: Fiskistofa og Hagstofa Íslands

9. Breytingar á mannfjölda og botnfiskafla á Austurlandi 1998-2006. Heimild: Fiskistofa og Hagstofa Íslands

10. Breytingar á mannfjölda og botnfiskafla á Vesturlandi og Suðurlandi 1998-2006. Heimild: Fiskistofa og Hagstofa Íslands

11. Botnfiskur og búseta Enda þótt fólksfækkun megi víða rekja til breytinga í sjávarútvegi er ekki ótvírætt samband á milli breytinga á íbúafjölda og botnfiskafla. Sterkara samband virðist þó vera á milli fólksfækkunar og vinnslu botnfisks en fólksfækkunar og veiða. Á undanförnum tveimur áratugum hafa böndin á milli veiða og vinnslu víða trosnað. Ástæður þessa eru m.a. Sjófrysting. Aukinn útflutningur með gámum eða flugi. Tilkoma fiskmarkaða. Áhættudreifing. Betri samgöngr. Bætt fjarskipti. Einkavæðing fyrirtækja í eigu opinberra aðila.

12. Hlutfall botnfiskafla sem ekki var verkað í landi 1992-2006. Heimild: Hagstofa Íslands

13. Samþjöppun í framleiðslu á frystum og söltuðum þorskafurðum 1992-2005. Hlutfall 10 stærstu staðanna af framleiðslu hvers árs. Heimild: Fiskistofa og Hagstofa Íslands

14. Fjöldi staða þar sem þorskur og annar botnfiskur var unninn á árunum 1992-2004. Heimild: Fiskistofa og Hagstofa Íslands

15. Framleiðni Á undanförnum árum hefur framleiðni vinnuafls í sjávarútvegi, bæði veiðum og vinnslu vaxið stórum. Góður framleiðnivöxtur er forsenda þess að hægt sé að greiða hærri raunlaun. Nauðsynlegt að framleiðni í sjávarútvegi haldi í við aðrar greinar til þess að fyrirtæki í greininni séu samkeppnishæf um vinnuafl. Líklegt er misjafnt milli sjávarútvegsfyrirtækja hvernig framleiðni hefur þróast. Fyrir vikið standa sum fyrirtæki höllum fæti. Bætt framleiðni þýðir jafnframt að færri hendur þarf til að standa undir sama framleiðslumagni. Fólk sem áður hafði fengist við sjávarútveg leitar á ný atvinnumið og þar sem vinnumarkaður er þröngur getur reynst erfitt að finna ný störf við hæfi. Lélegur framleiðnivöxtur þýðir á hinn bóginn að viðkomandi fyrirtæki eru ekki samkeppnishæf.

16. Breytingar á framleiðni vinnuafls í botnfiskveiðum frá 1998 til 2006. Heimild: Hagstofa Íslands

17. Breytingar á framleiðni vinnuafls í botnfiskvinnslu frá 1998 til 2005. Heimild: Hagstofa Íslands

18. Framleiðni, 2 Hvort er betra fyrir sveitarfélög að útgerðir og fiskvinnslur sýni góða framleiðni eða lélega. Góð framleiðni: Fyrirtæki geta boðið hærri laun en á móti fækkar vinnandi fólki í sjávarútvegi og það fólk getur átt erfitt með að fá störf á staðnum. Léleg framleiðni: Fyrirtæki eru ekki samkeppnishæf. Ekki eftirsóknarvert að búa á stað þar sem greidd eru ósamkeppnishæf laun.