2. فشارخون دربارداری

3. اختلالات فشارخون درحاملگی
اختلالات فشارخون درحاملگی
• شایع ترین عارضه طبی در بارداری می باشد. • در 5٪ تا 10٪ همه بارداری ها رخ می دهد. • 16 درصد مرگ و میر مادران در کشورهای پیشرفته را شامل می شود.
طبقه بندی عبارتند از: 
30% هیپرتانسیون مزمن 70% هیپرتانسیون مختص بارداری (فشارخون حاملگی و پره اکلامپسی)

4. طبقه بندی فشارخون فشارخون بارداری(شایع ترین):
شروع بعد از 20 هفته بارداری یا 24 ساعت اول بعد از زایمان بدون پروتئینوری یا سایر نشانه های پره اکلامپسی (46٪ به سمت پراکلامپسی می رود)
فشارخون گذرا:
12 هفته پس از زایمان برطرف می شود.  
- پره اکلامپسی - اکلامپسی - فشارخون مزمن - سوار شدن پره اکلامپسی بر روی فشارخون مزمن

5. طبقه بندی فشارخون
پره اکلامپسی - اکلامپسی: بعد از هفته 20 بارداری ایجاد می شود و با پروتئینوری همراه است. اکلامپسی وقوع تشنج می باشد. فشارخون مزمن: قبل از بارداری، قبل از هفته 20 حاملگی و یا بعد از 12 هفته پس از زایمان رخ می دهد. بیش از6 هفته پس از زایمان پایدار است سوار شدن پره اکلامپسی بر روی فشارخون مزمن: ایجاد پره اکلامپسی و اکلامپسی در خانمی با فشارخون ایجاد شده یا سابقه فشارخون مزمن

7. اختلالات هیپرتانسیو درحاملگی
طیف بیماری از محدوده ی فشارخون خفیف تا شدید و اختلال در عملکرد چند عضو می باشد.
میزان بروز بستگی به :
- سن مادر)زیر 18 و بالای 35 سال )
- نژاد و ژنتیک
- بیماری های زمینه ای مادر

8. فشارخون
- فشارخون 140/90 یا بالاتر - حداقل دو بار با فاصله حداقل 4 ساعت از هم اما نه با فاصله بیشتر از 1 هفته در حالت نشسته، پس از یک دوره استراحت 10 دقیقه ای یا بیشتر. -برای بیماران در بیمارستان، در حالت نشسته یا به پهلوی چپ خوابیده به طوری که بازو در در سطح قلب قرار گیرد. - اجتناب از مصرف تنباکو یا کافئین به مدت 30 دقیقه قبل از اندازه گیری

9. پروتئین اوری غیرطبیعی
- 300 میلی گرم یا بیشتر پروتئین در 24 ساعت. - دقیق ترین روش، جمع آوری ادرار 24 ساعته است. - پروتئینوری 1+ یا بیشتر که معادل 30 میلی گرم/دسی لیتر می باشد. - پروتئینوری 1+ یا بیشتر حداقل دو بار با فاصله ی حداقل 6 ساعت از هم اما نه با فاصله ی بیشتر از 1 هفته با تست نواری - برای تشخیص باید ادرار 24 ساعته جمع آوری گردد. - باید از یک نمونه ی تمیز استفاده شود، زیرا خون، ترشحات واژن و باکتری ها می توانند مقدار پروتئین در ادرار را افزایش دهند.

10. ادم
شایع ترین یافته در خانم های حامله، (حدود50٪) - ادم اندام تحتانی رایج ترین حالت ادم می باشد. - ادم پاتولوژیک در مناطقی مانند صورت، دست ها و یا ریه ها دیده می شود. - افزایش وزن سریع و بیش از 2 پوند یا بیشتر (1کیلوگرم یا بیشتر) در هفته، نشانه ی دیگری از احتباس مایعات است.

12. پره اکلامپسی یا اکلامپسی
- علت ناشناخته - تنها در دوران بارداری بروز 2 تا 7 درصد - بیشتر در زنان شکم اول و دوقلو (14٪) و سابقه ی پره اکلامپسی (18٪) علائم عبارتند از: سردرد تغییرات بینایی درد اپی گاستر یا ربع فوقانی راست شکم تهوع یا استفراغ

13. پره اکلامپسی یا اکلامپسی
به نوع خفیف و شدید تقسیم شده است. - پره اکلامپسی خفیف ممکن است به نوع حاد (شدید) تبدیل شود. - یک نوع ویژه از پره اکلامپسی شدید، سندرم هلپ می باشد.

14. معیار پره اکلامپسی خفیف
≥ 140 فشارخون سیستول و یا≥90 فشارخون دیاستول در
دو نوبت با فاصله حداقل 4 ساعت از هم و نه بیشتر از یک هفته که
به طور معمول بعد از هفته 20 بارداری ایجاد می شود.
پروتئینوری 300 میلی گرم در ادرار 24 ساعته یا پروتئینوری بیشتر
از 1+ در دو نمونه تصادفی ادرار با تست نواری با فاصله ی حداقل 6
ساعت و نه با فاصله ی بیشتر از 1 هفته

15. معیار پره اکلامپسی شدید
≥160-فشارخون سیستول و یا ≥110 فشارخون دیاستول - پروتئینوری - اولیگوری کمتر از 500 سی سی در 24 ساعت - ترومبوسیتوپنی و تعداد پلاکت کمتر از بالا رفتن نتایج تست های عملکرد کبدی همراه با درد مداوم اپی گاستر یا ربع فوقانی راست شکم - ادم ریوی - اختلالات مداوم و شدید مغزی یا بینایی

16. HELLPسندرم هموليز، افزايش آنزيم هاي كبدي و شمارش پايين پلاكت ها
در 10 تا 15 درصد زنان با سندرم هلپ ممكن است افزايش فشارخون و پروتئینوري وجود نداشته باشد.

17. ريسك فاكتورهاي پره اكلامپسي
ريسك فاكتورهاي پره اكلامپسي
بيماري هاي عروقی مزمن (ديابت قبل از بارداري، بيماري كليه، افزايش فشارخون مزمن، بيماري هاي روماتيسمي، بيماري هاي بافت همبند)
حاملگي مولار
هيدروپس جنيني
چند قلويي
چاقي و مقاومت به انسولين
حاملگي قبلي همراه با پره اكلامپسي

18. ريسك فاكتورهاي پره اكلامپسي
ريسك فاكتورهاي پره اكلامپسي
سابقه ی فامیلی پره اکلامپسی یا اکلامپسی
آناپلوییدی جنینی
عفونت های مادری
ژن های مستعد کننده ی مادری
سن بالا یا پایین مادر

19. اتیولوژی پره اکلامپسی وازواسپاسم
تغییرات ایسکمیک در جفت، کلیه ها، کبد و مغز
استعداد ژنتیکی
این ابنورمالیتی ها بیشتر در زنان با پره اکلامپسی شدید دیده می شود.

20. هماتولوژیک ترومبوسیتوپنی (شمارش پلاکت کمتر از 100000در میلیمتر مکعب)
هماتوکریت پایین که ممکن است بعلت همولیز باشد یا افزایش کاذب هماتوکریت

21. کلیوی
اسپاسم عروقی که منجر به کاهش پرفیوژن کلیوی و) GFR در حاملگی طبیعی GFR تا 50 درصد افزایش دارد.)
کراتینین به ندرت بالاتر از سطح نرمال آن در حاملگی می شود. (8 میلی گرم در دسی لیتر )
اولیگوری (کمتر از 500 سی سی ادرار در 24 ساعت) که می تواند در اثر نارسایی کلیوی رخ دهد.
ضایعه شاخص بیماری کلیوی در پره اکلامپسی

22. 20 درصد از موارد مرگ مادری در پره اکلامپسی به علت عوارض کبدی است.
عوارض کبدی از افزایش مختصر سطح آنزیم های کبدی تا هماتوم های زیر کپسول کبد و پارگی کبد متفاوت است.
20 درصد از موارد مرگ مادری در پره اکلامپسی به علت عوارض کبدی است.
یافته پاتولوژیک کبد در اتوپسی، خونریزی در اطراف رگ پورتال، نکروز سلول های کبدی و تغییرات ایسکمیک در داخل سلول های کبدی می باشد.

23. سیستم اعصاب مرکزی
تشنج اکلامپتیک، علت اصلی مرگ مادری در پره اکلامپسی است.
شایع ترین یافته در مغز، ادم بخصوص در قسمت نیمکره خلفی و خونریزی می باشد.
سردرد و تغییرات بینایی (جرقه زدن ،تاری دید و به ندرت کوری موقت )

25. جنین و جفت
ایجاد ضایعه جفتی در پره اکلامپسی که در نتیجه خونرسانی ضعیف ایجاد می گردد.
اولیگوهیدرآمنیوس
IUGR
جدا شدن زودرس جفت
دیسترس جنینی
مرگ جنین

26. پیش بینی تست مناسبی جهت غربالگری وجود ندارد.
سونوگرافی داپلر: طی سه ماهه دوم حاملگی در داپلر، سرعت جریان خون رحمی مشخص می شود.
سونوگرافی داپلر برای غربالگری روتین پیشنهاد نمی شود.

27. متدهای پیشنهادی برای پیش بینی پره اکلامپسی
سطح سرمی اسید اوریک مادر
داپلر شریان رحمی
افزایش مقدار MSAFP,hcG,inhibin Aدر سه ماهه دوم
افزایش اندوگلین
کاهش فاکتور رشدی جفت
سطح فیبرونکتین پلاسما
اندازه گیری فشار خون در اواسط حاملگی
میزان دفع کلسیم ادرار
غلظت کالیکرئین ادراری
فعالیت پلاکتی
افزایش وزن بیش از حد
نسبت کلسیم به کراتینین

29. پیشگیری ناکافی بدون کاهش رژیم غذایی و ورزش ( محدودیت پروتئین و نمک )
منیزیم و روی
بدون تاثیر
روغن ماهی
توصیه شده در افراد پر خطر از نظر فشارخون حاملگی و کشورهای با سطح پایین کلسیم در رژیم روزانه
باعث کاهش در افراد پرخطر و کسانی که سطح کلسیم رژیم غذاییشان پایین است
کلسیم
توصیه شده در بارداری های پرخطر
19 درصد پره اکلامپسی
16 درصد مرگ جنینی
آسپرین با دوز پایین
کاهش در یک مطالعه
هپارین
منفی
ویتامین های آنتی اکسیدان ( c, E )
کاهش افزایش فشارخون شدید در نیمی از موارد
بدون کاهش در پره اکلامپسی
مصرف داروهای ضد فشارخون در فشارخون مزمن

30. مدیریت بیمار پره اکلامپسی خفیف
ایده ال این است، بیمار پره اکلامپسی، از زمان تشخیص بستری گردد.
پروتئین ادرار 24 ساعته
هماتوکریت
شمارش پلاکتی
سطح کراتینین سرم
سطح AST
سونوگرافی جهت AFI، وزن جنین، سن حاملگی

31. مراقبت بیمار در پره اکلامپسی خفیف
تنها درمان قطعی پره اکلامپسی زایمان است.
سلامت مادر و رسیده بودن جنینی مدنظر است.
در پره اکلامپسی خفیف با بارداری ترم ( بیشتر از 37 هفته) اجماع عمومی بر ختم بارداری است.
اگر درمان انتظاری برای بیمار در نظر گرفته شد، این سوال مطرح است که: مراقبت و درمان در خانه یا در بیمارستان انجام گیرد؟

32. شاخص های مراقبت از بیمار در خانه درپره اکلامپسی خفیف
شاخص های مراقبت از بیمار در خانه درپره اکلامپسی خفیف
توانایی انجام و به کارگیری توصیه ها در منزل
تست های آزمایشگاهی کاملا نرمال
مادر هیچ علامتی نداشته باشد
اطمینان کافی از وضعیت جنین همراه با رشد مناسب

33. ارزیابی مادر و نوزاد در پره اکلامپسی خفیف
مادر:
توزین روزانه
آزمایش ادرار با تست نواری ادراری، پروتئین ادرار 24 ساعته یک بار درهفته
کنترل علائم پره اکلامپسی شدید
ویزیت پری ناتال دو بار در هفته
تست های آزمایشگاهی (تست های عملکرد کبد ،هماتوکریت و شمارش پلاکت یک یا دو بار در هفته)
جنین:
چک روزانه حرکات جنین
دو بار در هفته NSTیا بیوفیزیکال پروفایل یک بار در هفته
سونوگرافی برای تعیین رشد جنین هر 3 الی 4 هفته

34. ارزیابی بموقع و سریع
علائم و نشانه های هشدار دهنده پره اکلامپسی:
تهوع و استفراغ
سردرد شدید و مداوم
درد ربع فوقانی راست شکم و یا درد اپی گاستر
لکه یا نقطه سیاه در میدان دید
تاری دید

35. مدیریت پره اکلامپسی غیر شدید
اینداکشن لیبر برای بیمارانی که سرویکس خوبی دارند در نظر گرفته می شود.
در سن حاملگی 37 هفته یا بیشتر، اگر سرویکس نامطلوب باشد دو گزینه وجود دارد: یا آماده کردن (رایپنینگ) سرویکس و زایمان و یا ادامه درمان انتظاری همراه با ارزیابی سلامت مادر و نوزاد.
نوع ارجح زایمان، زایمان واژینال می باشد.
سزارین فقط برای مواردی که اندیکاسیون مامایی دارند باید انجام شود.

36. مدیریت پره اکلامپسی خفیف
در گذشته، بیماران مبتلا به پره اکلامپسی خفیف در حین لیبر، برای پیشگیری از تشنج، سولفات منیزیم داخل وریدی دریافت می کردند.
در تحقیقات هیچ گونه حمایتی در خصوص نیاز و یا زمان مناسب برای شروع انفوزیون سولفات منیزیم نشده است و این کار باید با صلاحدید پزشک انجام گیرد.
در پره اکلامپسی خفیف توصیه می شود برای هر بیمار در خصوص استفاده از سولفات منیزیم بصورت موردی تصمیم گیری شود.

37. مدیریت پره اکلامپسی خفیف
مدیریت درد در زمان لیبر باید بصورت فردی صورت پذیرد.
کنترل دقیق فشارخون در حین زایمان ضروری است.
درمان دارویی با داروهای ضدفشارخون برای نگهداشتن فشارخون زیر 160/110mm hg
شایع ترین داروهای داخل وریدی که اغلب بدین منظور استفاده می شوند، هیدرالازین و لابتالول هستند.
فشارخون را نباید خیلی سریع پایین آورد، چون باعث کاهش پرفیوژن کلیه و جفت می شود.
کسانیکه سولفات منیزیم دریافت می کنند، در معرض خونریزی پس از زایمان به علت آتونی رحم می باشند.

38. مدیریت پره اکلامپسی خفیف
بیماران باید برای حداقل 12 الی 24 ساعت بعد زایمان به طور دقیق تحت نظر باشند.
اکلامپسی پس از زایمان در 25% بیماران رخ می دهد.
در این بیماران نیازی به ادامه درمان با داروهای ضد تشنج، بعد از 24 ساعت پس از زایمان نمی باشد.

39. عوارض مادری و جنینی در پره اکلامپسی شدید
مادر:
جداشدن زودرس جفت (کندگی جفت) %
اختلال انعقادی منتشر /سندرم هلپ %
ادم ریوی/ آسپیراسیون 2- 5%
نارسایی حاد کلیه 1 -5%
تشنج <1%
خونریزی و یا نارسایی کبد<1%
سکته (بندرت)
مرگ (بندرت)
عوارض قلبی در دراز مدت

40. نوزاد: زایمان زودرس 67 – 15 % محدودیت رشد جنین 25 -10%
آسیب عصبی ناشی از هایپوکسی <1%
عوارض قلبی عروقی طولانی مدت در ارتباط با وزن کم هنگام تولد

41. مدیریت پره اکلامپسی شدید:
هر بیمار مبتلا به پره اکلامپسی شدید باید بستری شده و از ابتدا در واحد لیبر و زایمان بصورت دقیق تحت نظر باشد.
بررسی باید شامل ارزیابی سلامت نوزاد و چک فشارخون مادر باشد.
ارزیابی آزمایشگاهی شامل: جمع آوری ادرار 24 ساعته برای پروتئین توتال / هماتوکریت / تعداد پلاکت / کراتینین / سطح AST
انفوزیون منیزیم سولفات داخل وریدی در زمان بستری آغاز شود
سونوگرافی اولیه با مطالعات داپلر برای بررسی رشد جنین انجام گیرد وشاخص مایع آمنیوتیک بدرستی بدست اید.

42. Acute treatment of severe hypertension
Hydralazine
5-“10 mg i.v. every 20 min
30 mga
Labetalol
20-40 mg i.v. every min
220 mga
Avoid in women with asthma or congestive heart failureاجتناب در زنان/ مبتلا به آسم یا نارسایی احتقانی قلب/
Nifedipine
10-20 mg p.o. every 30 min
50 mga
Long-term treatment of hypertension
Methyldopa
250 mg b.i.d.
4 g/d
100 mg b.i.d.
2,400 mg/d
Atenolol
50 mg q.d.
100 mg/d
Associated with IUGR
مرتبط با تاخیر رشد داخل رحمی

43. left ventricular hypertrophyهیپرتروفی/ بطن چپ
Propanolol
40 mg b.i.d.
640 mg/d
thyroid disease
Hydralazine
10 mg t.i.d.
100 mg/d
left ventricular hypertrophyهیپرتروفی/ بطن چپ
Nifedipine
10 mg b.i.d.
120 mg/d
women with diabetes
Diltiazem
mg q.d.
540 mg/d
Thiazide diuretic
12.5 mg b.i.d.
50 mg/d
CHF; may be added as second agent;
not to be used if preeclampsia develops or IUGR is present
نارسایی احتقانی قلب ممکن است بعنوان عامل دوم اضافه شده است.و در صورت گسترش پره اکلامپسی یا بروز تاخیر رشد داخل رحمی استفاده نشود
ACE inhibitors/ARB
Not to be used after 16-“18 wk

44. مدیریت پره اکلامپسی شدید
برای تمام زنان مبتلا به پره اکلامپسی شدید باید زایمان در نظر گیرد.
طولانی شدن بارداری با وجود فایده کم برای جنین ، ممکن است برای مادر خطرناک باشد.
در سن حاملگی 33 تا 34 هفتگی باید استروئید تراپی انجام و زایمان ظرف مدت 48 ساعت برنامه ریزی گردد مگراینکه موارد دیگری اندیکاسیون داشته باشد.

45. مدیریت پره اکلامپسی شدید
در بیماران با نارسی شدید جنین درمان انتظاری بطور قابل توجهی وضعیت جنین را بهبود می بخشد.
هدف از درمان انتظاری در این بیماران بدست اوردن فرصت (حداقل 48 ساعت) است تا گلوکوکورتیکوئیدها بتوانند تاثیر خود را بر رسیدگی ریه های جنین بگذارند.
بیماران باید درخصوص خطرات و فواید درمان انتظاری مشاوره شوند.

46. مدیریت پره اکلامپسی شدید
اولتراسونوگرافی برای رشد جنین هر 2 الی 3 هفته
ارزیابی آزمایشگاهی مادر باید روزانه یا یک روز در میان انجام شود.اگر مادر و نوزاد در یک دوره پایدار سلامت نگهداری شوند درمان انتظاری تا هفته 34 ادامه یابد.
در صورت بدتر شدن وضعیت مادر و جنین باید زایمان بدون در نظر گرفتن سن حاملگی انجام شود.
در صورتیکه جنین غیر قابل رشد باشد باید سریعا ختم حاملگی انجام گیرد.
در سن حاملگی بالای 23 هفتگی درمان انتظاری صورت گیرد.

47. مدیریت پره اکلامپسی شدید
کنترل فشار خون مادر
داروها به روش خوراکی یا داخل وریدی تجویز شوند
کنترل فشارخون بالا با هیدرالازین یا لابتالول
جلوگیری از افت ناگهانی فشارخون بعلت خطر ایسکمی مغزی ،کاهش پرفیوژن کلیوی و جفت

48. مدیریت در حین زایمان
کنترل دقیق فشارخون
مانیتورینگ (نظارت) مستمر جنین / منیزیم سولفات داخل وریدی/
فیکس بودن سوند ادراری بمنظور کنترل دقیق تعادل مایعات /خروجی ادرار باید بیش از 100 سی سی در هر 4 ساعت باشد
در بیماران پره اکلامپسی شدید شروع لیبر اندیکاسیون دارد
مدیریت درد (بیهوشی اپیدورال یک گزینه معقول است)
در بیمارانی که در حال دریافت منیزیم سولفات هستند و آتونی رحم پیدا کرده اند مترژن (متیل ارگونووین) منع مصرف دارد.

49. مدیریت پره اکلامپسی شدید
منیزیم سولفات تا 24 ساعت پس از زایمان ادامه یابد
چک دقیق فشارخون ،رفلکسها و وضعیت مایعات دریافتی و خرجی

50. ضرورت زایمان در پره اکلامپسی شدید
علائم مادری فشار خون کنترل نشده شدید (160/110 میلی متر جیوه) علی رغم درمان با حداکثر دوز ضد فشار خون ،لابتالول nifedepine 220میلی گرم وریدی ،هیدرالازین و اکلامپسی یا علایم مغزی ادم ریوی جداشدن زودرس جفت ترومبوسیتوپنی (تعداد پلاکت کمتر از 100،000) و یا افزایش آنزیم های کبدی کراتینین سرم 1.2 میلی گرم / دسی لیتر یا بیشتر و یا الیگوری (کمتر از0.5 میلی لیتر / کیلوگرم در ساعت)

51. ضرورت زایمان در 72- 48در پراکلامپسی شدید
علائم جنین محدودیت رشد جنین شدید
اولیگوهیدرآمنیوس مداوم (شاخص مایع آمنیوتیک کمتر از5سانتی متر
در حداقل دو باربیشتر از 24 ساعت از هم جدا)
بررسی داپلر شریان بند ناف با جریان مداوم پایان دیاستولی معکوس نمودار بیوفیزیکی کمتر از4 در دو نوبت در 4 ساعت ازهم جدا تکرارافت دیررس و یا افت شدید متغیر یا از دست دادن متغیرها

52. اکلامپسی
• در کشورهای در حال توسعه بسیار بالاتر است. • از علل عمده مرگ مادران و مرگ و میر پری ناتال در سراسر جهان است . • طیف گسترده ای از علائم و نشانه ها، از فشار خون بالا به تنهایی تا از بین رفتن چند ارگان. • یکی از اهداف درمان بیماران مبتلا به پره اکلامپسی ،پیشگیری از اکلامپسی با سولفات منیزیم است

53. درمان اکلامپسی
• در طول تشنج، درمان اصلی مراقبت های حمایتی است. 1. اجتناب از آسیب دیدگی، 2. حفظ اکسیژن، 3. به حداقل رساندن خطر آسپیراسیون. • اغلب تشنج های که 1 تا 2 دقیقه طول می کشد خود به خود کنترل میشود . • هیپوکسی و یا اسیدوز در مادر و جنین رخ می هد. .•داروی انتخابی برای پیشگیری سولفات منیزیم است

54. درمان بیمار اکلامپسی
جلوگیری از آسیب - قرار دادن پدهای در دو طرف بیمار - محدودیت های فیزیکی حفظ اکسیژن به مادر و جنین - اکسیژن تراپی 8/10 لیتردرهردقیقه از طریق ماسک صورت - نظارت بر اکسیژن رسانی و وضعیت سوخت و ساز بدن با اکسیمتری پالس پوست و یا اندازه گیری گازهای خون شریانی به حداقل رساندن آسپیراسیون - به پهلو خوابیدن - ساکشن از استفراغ و ترشحات دهان
- گرفتن رادیوگرافی قفسه سینه پس از قطع تشنج به جهت رد کردن آسپیراسیون آغاز MgSO4 برای جلوگیری از تشنج کنترل فشار خون شدید آغاز مراحل زایمان

55. مادران مبتلا به پره اکلامپسی در معرض خطر بیشتر ی از نظر عوارض مادری و جنینی هستند به همین دلیل باید تحت مراقبتهای ویژه بارداری قرار گیرند.

56. فشار خون مزمن
• مدیریت متفاوت گروه کم خطر در مقابل گروه پر خطر. • تعریف گروه کم خطر :عبارت است فشار خون ملایم بدون شواهدی از آسیب ارگان. • گروه پرخطر:عبارت است از فشار خون شدید (160/110 میلی متر جیوه) و یا فشار خون ملایم با شواهدی از درگیری ارگان های.

57. فشار خون مزمن
• کم خطر: • آزمون نان استرس تست باید در 34 هفته به صورت هفتگی آغاز شود . • با مشاهده شواهدی از محدودیت رشد و یا اولیگوهیدرآمنیوس به دو بار در هفته افزایش یابد. • گروه کم خطر ممکن است حاملگی خود را تا هفته هم ادامه دهد

58. فشار خون مزمن
• پر خطر : • استفاده از دارو ضد فشار خون. • جمع آوری ادرار 24 ساعته در سه ماهه اول برای سطح کلی پروتئین. • در سه ماهه اول و دوم باید هر 2 تا 3 هفته توسط پزشک ویزیت گردد • پس از آن اگر علائم بالینی در سه ماهه سوم کاهش نشان داد به صورت هفتگی ویزیت گردد. • ارزیابی سونوگرافی برای برآورد وزن جنین و حجم مایع آمنیوتیک هر 4 هفته از 26 هفتگی. • تست بدون استرس هفتگی و یا ارزیابی بیوفیزیکال پروفایل، باید از هفته 28 آغاز گردد .

59. فشار خون مزمن
• ویزیتها و آزمایش های جنین ممکن است افزایش یابد و آن وابسته به (افزایش فشار خون، تمایل به پره اکلامپسی شدن ، یا (AF یا کاهش حجم IUGR • در صورتی که فشارخون مزمن متمایل به پره اکلامپسی یا فشار خون کنترل نشده باشد، بیمار باید در بیمارستان بستری و ترجیحا در یک مرکز مراقبت سطح سوم تحت نظر گرفته شود. • زمان زایمان وابسته به عوارض و سن حاملگی است. • به طور کلی، حاملگی در بیماران مبتلا به فشار خون مزمن در معرض خطر نباید بعد از40 هفتگی ادامه یابد.