1. Occupational Disease Dr. Alireza Safaeian M.D.
Occupational Medicine Specialist
Assistant Professor of Medical School

2. Occupational Disease ? بیماری شغلی ؟

3. Occupational disease
An occupational disease is a disease or disorder that is caused by the work or working conditions.
Must have developed due to exposures in the workplace and that the correlation between the exposures and the disease is well known in medical research.
An occupational disease is typically more prevalent in a given body of workers than in the general population

4. Occupational Health
as defined by a joint committee of the WHO and the International Labour Organization (ILO), involves the ‘promotion and maintenance of the highest degree of physical, mental and social wellbeing of workers in all occupations’
This definition emphasizes the term health rather than disease

5. The officially registered working population includes 60–70 % of the world’s adult males and 30–60 % of adult females.
Most people between the ages of 22 and 65 spend approximately 40 % of their waking hours at work

6. Occupational Medicine: The Beginnings – Ancient Times
The history of occupational medicine can be traced into antiquity. Observations of increased rates of illnesses and mortality among miners date back to Greek and Roman times.
Slide Title: Occupational Medicine: The Beginnings – Ancient Times

7. Occupational Medicine: Laying the Foundation – Bauer
1556
Georg Bauer publishes De re metallicus, a discussion of the dangers and diseases of miners
Slide Title: Occupational Medicine: Laying the Foundation – Bauer

8. Occupational Medicine: The Beginning – Ramazzini
1700
Bernardini Ramazzini publishes first edition of Diseases of Workers
Slide Title: Occupational Medicine – The Beginning: Ramazzini

9. Hippocratic: When you come to a patient’s house, you should ask him
what sort of pain he has?
what caused them?
how many days he has been ill?
whether the bowels are working?
what sort of food he eats?
Ramazzini wrote: What occupation does he follow?

10. Occupational Medicine: The Modern Era – OSH Act of 1970
In 1970, Congress passed the Occupational Safety and Health Act (OSH Act), creating the:
Occupational Safety and Health Administration (OSHA)
National Institute for Occupational Safety and Health (NIOSH)
American Conference of Governmental Industrial Hygienists (ACGIH)
International Labour Organization (ILO)
Slide Title: Occupational Medicine: Modern Era – OSH Act of 1970

11. قانون کار جمهوري اسلامی ایران

12. تعاریف کلی و اصولی
ماده 1 کلیه کارفرمایان، کارگران، کارگاهها، موسسات تولیدي، صنعتی، خدماتی و کشاورزي مکلف به تبعیت ازاین قانون میباشند. ماده 2 کارگر از لحاظ این قانون کسی است که به هر عنوان درمقابل دریافت حق السعی اعم از مزد، حقوق، سهم سـود و سـایر مزایـا بـه درخواست کارفرما کار میکند. ماده 3 کارفرما شخصی است حقیقی یا حقوقی که کارگربه درخواست وبه حساب اودر مقابل دریافت حق السعی کار میکند. مدیران و مسئولان و به طور عموم کلیه کسانیکه عهده دار اداره کار کارگاه هستند نماینده کارفرما محسوب میشوند و کارفرما مسئول کلیـه تعهداتی است که نمایندگان مذکور در قبال کارگربه عهده مـیگیرنـد. در صـورتیکه نماینـده کارفرمـا خـارج ازاختیـارات خـود تعهدي بنماید و کارفرما آن را نپذیرد درمقابل کارفرما ضامن است.

13. تعاریف کلی و اصولی
ماده 4 کارگاه محلی است که کارگر به درخواست کارفرما یا نماینده اودر آنجا کـار مـیکنـد، از قبیـل موسـسات صـنعتی، کـشاورزي، معدنی، ساختمانی، ترابري، مسافربري، خدماتی، تجاري، تولیدي، اماکن عمومی وامثال آنها. کلیه تاسیساتی کـه بـه اقتـضاي کـار متعلق به کارگاه اند، از قبیل نمازخانه، ناهارخوري، تعاونیها، شـیرخوارگاه، مهـدکودك، درمانگـاه، حمـام، آموزشـگاه حرفـه اي، قرائت خانه، کلاسهاي سواد آموزي و سایر مراکزآموزشی واماکن مربوط به شورا وانجمن اسلامی وبسیج کارگران، ورزشگاه و وسایل ایاب وذهاب ونظایر آنها جزء کارگاه میباشند.
ماده 5 کلیه کارگران، کارفرمایان، نمایندگان آنان و کارآموزان ونیز کارگاهها مشمول مقررات این قانون میباشند.

14. حق السعی و مزد
ماده 34 کلیه دریافتهاي قانونی که کارگر به اعتبار قرارداد کاراعم از مزد یا حقوق، کمک عائله مندي، هزینه هاي مـسکن، خوابـار، ایـاب وذهاب، مزایاي غیرنقدي، پاداش افزایش تولید، سود سالانه ونظایر آنها دریافت مینماید را حق السعی مینامند.
ماده 35 مزدعبارت است از وجوه نقدي یاغیرنقدي ویا مجموع آنها که در مقابل انجام کار به کارگرپرداخت میشود.

15. فصل4 -حفاظت فنی وبهداشت کار
ماده 85 براي صیانت نیروي انسانی و منابع مادي کشور رعایت دستورالعملهائی که ازطریق شوراي عالی حفاظت فنی (جهت تامین حفاظت فنی ) و وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی (جهت جلـوگیري ازبیماریهـاي حرفـه اي و تـامین بهداشـت کـار و کـارگرو محیط کار) تدوین میشود، براي کلیه کارگاهها، کارفرمایان، کارگران و کارآموزان الزامی است.

16. ماده 92 کلیه واحدهاي موضوع ماده 85 این قانون که شاغلین در آنها به اقتضاي نوع کار در معرض بروزبیماریهاي ناشی از کار قرار دارند باید براي همه افراد مذکور پرونده پزشکی تشکیل دهند و حـداقل سـالی یکبـار توسـط مراکـزبهداشـتی درمـانی از آنهـا معاینـه و آزمایشهاي لازم را بعمل آورند و نتیجه را در پرونده مربوطه ضبط نمایند.
تبصره 1 چنانچه با تشخیص شوراي پزشکی نظر داده شود که فردمعاینه شده به بیماري ناشی از کارمبتلا یا در معـرض ابـتلا باشـد کارفرمـا ومسئولین مربوطه مکلفند کار او را براساس نظریه شوراي پزشکی مذکوربدون کاهش حق السعی در قسمت مناسـب دیگـر تعیـین نمایند.
تبصره 2 درصورت مشاهده چنین بیمارانی، وزارت کار واموراجتماعی مکلف به بازدید و تائید مجدد شرایط فنی وبهداشت وایمنی محیط کار خواهد بود.

17. شرایط کار بانوان
طبق قانون اساسی و قانون کار تبعیض قائل شدن میان زن و مرد ممنوع شده و کارفرما مجاز نیست در ازای کاری یکسان به زنان حقوق و مزایایی کمتر از مردان پرداخت کند. ماده ٣٨ قانون کار: براساس این ماده «برای انجام کار مساوی و در شرایط مساوی در یک کارگاه باید مزد زن و مرد به طور مساوی پرداخت شود و تبعیض در تعیین میزان مزد بر اساس سن، جنس، نژاد و قومیت و اعتقادات سیاسی و مذهبی ممنوع است.»

18. شرایط کار زنان
ماده 75 انجام کارهاي خطرناك، سخت وزیان آور ونیز حمل بار بیشتراز حد مجازبا دسـت وبـدون اسـتفاده از وسـایل مکـانیکی، بـراي کارگران زن ممنوع است. دستورالعمل و تعیین نوع ومیزان این قبیل مواردبا پیشنهاد شورایعالی کاربه تـصویب وزیـر کـار وامـور اجتماعی خواهد رسید.
ماده 77 درمواردي که به تشخیص پزشک سازمان تامین اجتماعی، نوع کار براي کارگربـاردار خطرنـاك یـا سـخت تـشخیص داده شـود، کارفرما تا پایان دوره بارداري وي، بدون کسر حق السعی کار مناسبترو سبکتري به اوارجاع مینماید.
ماده 78 در کارگاه هائی که داراي کارگر زن هستند کارفرما مکلف است به مادران شیرده تا پایان دوسالگی کودك پس از هرسه ساعت نـیم ساعت فرصت شیردادن بدهد. این فرصت جزء ساعات کار آنان محسوب میشود و همچنین کارفرما مکلف است متناسب با تعداد کودکان و بادرنظر گرفتن گروه سنی آنها مراکزمربوط به نگهـداري کودکـان (از قبیـل شـیرخوارگاه، مهـدکودك و....) را ایجـاد نماید.
شرایط کار بانوان طبق قانون اساسی و قانون کار تبعیض قائل شدن میان زن و مرد ممنوع شده و کارفرما مجاز نیست در ازای کاری یکسان به زنان حقوق و مزایایی کمتر از مردان پرداخت کند. ماده ٣٨ قانون کار: براساس این ماده «برای انجام کار مساوی و در شرایط مساوی در یک کارگاه باید مزد زن و مرد به طور مساوی پرداخت شود و تبعیض در تعیین میزان مزد بر اساس سن، جنس، نژاد و قومیت و اعتقادات سیاسی و مذهبی ممنوع است.» همچنین قانونگذار برای بانوان کارگر، مزایای خاصی از نظر شرایط کاری و تامین اجتماعی به شرح زیر در نظر گرفته است: ١- انجام دادن کارهای خطرناک، سخت و زیانآور و نیز حمل بار بیش از حد مجاز با دست و بدون استفاده از وسایل مکانیکی، برای کارگران زن ممنوع است. حداکثر میزان حمل بار برای زنان ٢٠ کیلو است و حمل و جابهجایی بار برای زنان در طول بارداری و همچنین ده هفته پس از زایمان ممنوع است. ٢- مرخصی بارداری و زایمان زن کارگر ٦ ماه است. پس از پایان مرخصی زایمان، کارگر زن به کار سابق خود بازمیگردد و این مدت با تایید سازمان تامین اجتماعی جزو سابقه خدمت وی محسوب میشود. در مقررات بین المللی برای مرخصی زایمان ١٢ هفته در نظر گرفته شده است. دوره مرخصی زایمان جزو ایام تعلیق از کار محسوب میشود و پس از مرخصی، کارگر زن به کار سابق خود بازمیگردد. در صورتی که کارفرما از پذیرش مجدد وی امتناع ورزد، میتواند به هیئت های حل اختلاف وزارت کار شکایت کند و متعاقب آن از مقرری بیمه بیکاری برخوردار شود. ٣- پرداخت غرامت دستمزد ایام بارداری: مرخصی زایمان بابت وضع حمل و زایمان به کارگران زن تعلق میگیرد. مرخصی مزبور جزو سوابق کارگر محسوب میشود، و در طول این مدت از طرف سازمان تامین اجتماعی غرامت دستمزد ایام بارداری به بیمه شده پرداخت میشود. ٤- در مواردی که به تشخیص پزشک سازمان تامین اجتماعی نوع کار برای کارگر باردار خطرناک یا سخت تشخیص داده شود، کارفرما تا پایان دوره بارداری وی، بدون کسر حق السعی، کار مناسب تر و سبکتری به او ارجاع مینماید. ٥- در کارگاههایی که دارای کارگر زن هستند، مادران شیرده پس از شروع به کار مجدد (در صورت ادامه شیردهی) میتوانند حداکثر تا ٢٤ ماهگی کودک، هر سه ساعت، نیم ساعت به بچه خود شیر دهند. این فرصت جزو ساعات کار آنان محسوب میشود. ٦- کارفرما مکلف است متناسب با تعداد کودکان و با در نظر گرفتن گروه سنی آنها مراکز مربوط به نگهداری از کودکان (از قبیل شیرخوارگاه، مهدکودک و...) را ایجاد کند. ٧- سازمان تامین اجتماعی تا دوسالگی شیر مورد نیاز کودک را در صورتی که مادر قادر به شیر دادن نباشد یا فوت کرده باشد، تامین میکند یا وجه آن را میپردازد. ٨- شب کاری زنان: در قانون کار سال ١٣٣٧ کار شب برای زنان ممنوع شده بود، ولی در قانون سال ٦٩ این مورد مسکوت گذاشته شده است، و به نظر میرسد ممنوعیتی در این خصوص وجود نداشته باشد. در مقررات بین المللی کار در شب برای زنان به استثنای خدمات بهداشتی و رفاه عمومی ممنوع اعلام شده است.   بازنشستگی بانوان شرایط احراز بازنشستگی بانوان؛ الف: سن بازنشستگی زنان، بر اساس بند ١ ماده ٧٦ قانون تامین اجتماعی، ٥٥ سال است که در این حالت فرد بیمه شده با داشتن حداقل ٢٠ سال سابقه پرداخت حق بیمه میتواند بازنشسته شود. در صورتی که مستمری استحقاقی فرد بر اساس این بند کمتر از حداقل حقوق سال مربوط باشد تا حداقل حقوق ارتقا خواهد یافت. ب: همچنین بانوانی که دارای ده سال سابقه و ٥٥ سال سن هستند بدون رعایت ماده ١١١ قانون تامین اجتماعی (پرداخت حداقل حقوق) و متناسب با سنوات پرداخت حق بیمه میتوانند بازنشسته شوند. به موجب همین اصلاحات، چنانچه بیمهشده متقاضی کمتر از ١٠ سال سابقه داشته باشد با پرداخت یکجای حق بیمه سنوات کسری تا ده سال میتواند از مزایای این قانون بهره مند شود. ج: بانوانی که ٣٠ سال تمام کار کرده و حق بیمه مربوطه را به سازمان پرداخت کرده باشند، در صورتی که سن آنان به ٤٥ سال تمام برسد، میتوانند تقاضای بازنشستگی کنند. مستمری این گونه از بیمهشدگان بر اساس ٣٠ سال سابقه محاسبه و پرداخت خواهد شد. ج: کارفرما میتواند بازنشستگی بیمه شدگانی را که حداقل پنج سال پس از رسیدن به سن بازنشستگی مقرر در قانون تامین اجتماعی به کار خود ادامه دادهاند از سازمان تامین اجتماعی تقاضا کند. بر این اساس کارفرما میتواند بازنشستگی بیمه شده زن را با ٦٠ سال سن از سازمان تامین اجتماعی درخواست کند (به شرط داشتن سابقه مورد نظر). د: بانوانی که دارای ٣٥ سال سابقه پرداخت حق بیمه باشند بدون شرط سنی میتوانند تقاضای بازنشستگی کنند. ن: زنان کارگر با داشتن ٢٠ سال سابقه کار و ٤٢ سال سن به شرط پرداخت حق بیمه با ٢٠ روز حقوق میتوانند بازنشسته شوند. در خصوص این گروه از بیمه شدگان در صورتی که مستمری استحقاقی از حداقل حقوق سال مربوط کمتر باشد، تا حداقل حقوق افزایش مییابد. خانم های مشمول قانون کار با حداقل ٤٢ سال سن و ٢٠ سال سابقه با ٢٠ روز حقوق میتوانند بازنشسته شوند. بنابراین چنانچه فردی مشمول قانون کار است می تواند با ٥٠ سال سن و ٢٥ سال سابقه با ٢٥ روز حقوق بازنشسته شود.

19. شرایط کار نوجوانان
ماده 79 به کار گماردن افراد کمتراز 15 سال تمام ممنوع است.
ماده 80 کارگري که سنش بین 15تا 18 سال تمام باشد، کارگرنوجوان نامیده میشود و دربدواستخدام باید توسط سازمان تامین اجتمـاعی مورد آزمایشهاي پزشکی قرار گیرد.
ماده 81 آزمایش هاي پزشکی کارگرنوجوان، حداقل باید سالی یکبار تجدید شود و مدارك مربوط در پرونده استخدامی وي ضبط گردد. پزشک در باره تناسب نوع کاربا توانائی کارگرنوجوان اظهارنظرمیکند و چنانچه کار مربوط را نامناسـب بدانـد کارفرمـا مکلـف است درحدود امکانات خود شغل کارگر را تغییردهد.
ماده 82 ساعات کار روزانه کارگر نوجوان، نیم ساعت کمتر از ساعات کار معمولی کارگران است. ترتیب اسـتفاده ازایـن امتیـازبـا توافـق کارگر و کارفرما تعیین خواهد شد.
ماده 83 ارجاع هرنوع کار اضافی و انجام کار درشب و نیزارجاع کارهاي سخت و زیان آور وخطرناك و حمل بار با دسـت، بـیش از حـد مجاز وبدون استفاده از وسایل مکانیکی براي کارگرنوجوان ممنوع است.
ماده 84 در مشاغل و کارهائی که بعلت ماهیت آن یا شرایطی که کار در آن انجام میشود براي سـلامتی یـا اخـلاق کـارآموزان زیـان آور است، حداقل سن کار 18 سال تمام خواهد بود. تشخیص این امربا وزارت کار واموراجتماعی است.

20. ماده 95 مسئولیت اجراي مقررات و ضوابط فنی وبهداشت کار برعهده کارفرما یا مسئولین واحـدهاي موضـوع ذکـر شـده در مـاده 85 ایـن قانون خواهد بود. هرگاه بر اثر عدم رعایت مقررات مذکوراز سوي کارفرما یا مسئولین واحد، حادثه اي رخ دهد، شخص کارفرمـا یا مسئول مذکورازنظر کیفري و حقوقی ونیز مجازاتهاي مندرج دراین قانون مسئول است.
تبصره 1 کارفرما یا مسئولان واحدهاي موضوع ماده 85 این قانون موظفند کلیه حوادث ناشی از کـار را در دفتـرویـژه اي کـه فـرم آن را از طریق وزارت کار و اموراجتماعی اعلام میگردد ثبت ومراتب را سریعا به صورت کتبی به اطلاع اداره کار واموراجتماعی محـل برسانند.
تبصره 2 چنانچه کارفرما یا مدیران واحدهاي موضوع ماده 85 این قانون بـراي حفاظـت فنـی وبهداشـت کـار وسـایل وامکانـات لازم را در اختیار کارگر قرار داده باشند و کارگر با وجود آموزشهاي لازم و تذکرات قبلی بدون توجه به دسـتورالعمل و مقـررات موجـوداز آنها استفاده ننماید کارفرما مسئولیتی نخواهد داشت. درصورت بروزاختلاف، راي هیات حل اختلاف نافذ خواهد بود.

21. فصل11 -جرایم ومجازاتها
ماده 171 متخلفان از تکالیف مقرر در این قانون، حسب موردمطابق مواد آتی با توجه به شرایط وامکانات خاطی و مراتب جرم بـه مجـازات حبس یا جریمه نقدي و یا هر دو محکوم خواهند شد. درصورتیکه تخلف ازانجام تکالیف قانونی سبب وقوع حادثه اي گـردد کـه منجر به عوارضی مانند نقض عضو و یا فوت کارگر شود، دادگاه مکلف است علاوه برمجازاتهاي مندرج دراین فـصل، نـسبت بـه این موارد طبق قانون تعیین تکلیف نماید.

22. قوانين و مقررات تأمين اجتماعي

23. فصل پنجم حوادث و بيمارى ها و باردارى
ماده 54 بيمه شدگان و افراد خانواده آنها از زمانى كه مشمول مقررات اين قانون قرار مى گيرند در صورت مصدوم شدن براثر حو ادث يا ابتلا به بيمارى مى توانند از خدمات پزشكى استفاده نمايند . خدمات پزشكى كه به عهده سازمان است شامل كليه اقدامات درمانى سرپايى، بيمارستانى، تحويل داروهاى لازم و انجام آزمايشات تشخيص طبى مى باشد

24. حوادث ناشى از كار
ماده 60 حوادث ناشى از كار حوادثى است كه درحين انجام وظيفه و به سبب آن براى بيمه شده اتفاق مي افتد. مقصود از حين انجام وظيفه تمام اوقاتى است كه بيمه شده در كارگاه يا مؤسسات وابسته يا ساختمان ها و محوطه آن مشغول كار باشد و يا به دستور كارفرما در خارج از محوطه كارگاه عهده دار انجام مأموريتى باشد .
اوقات مراجعه به درمانگاه و يا بيمارستان و يا براى معالجات درمانى و توانبخشى و اوقات رفت و برگشت بيمه شده از منزل به كارگاه جزء اوقات انجا م وظيفه محسوب مى گردد مشروط بر اينكه حادثه در زمان عادى رفت و برگشت به كارگاه اتفاق افتاده باشد حوادثى كه براى بيمه شده حين اقدام براى نجات ساير بيمه شدگان و مساعدت به آنان اتفاق مي افتد حادثه ناشى از كار محسوب مى شود

25. ماده 66 در صورتى كه ثابت شود وقوع حادثه مستقيماً ناشى از عدم رعايت مقررات حفاظت فنى و بروز بيمارى ناشى از عدم رعايت مقررات بهداشتى و احتياط لازم از طرف كارفرما يا نمايندگان او بوده سازمان هزينه هاى مربوط به معا لجه و غرامات و مستمرى ها و غيره را پرداخته و طبق ماده 50 اين قانون از كارفرما مطالبه و وصول خواهد نمود.

26. ماده 90 قانون تامين اجتماعي
افراد شاغل‌ در کارگاه‌ها باید قابلیت‌ و استعداد جسمانی‌ متناسب‌ با کارهای‌ مرجوع‌ داشته‌ باشند بدین‌ منظور کارفرمایان‌ مکلفند قبل‌ از بکار گماردن‌ آنها ترتیب‌ معاینه‌ پزشکی‌ آنها را بدهند.
در صورتی‌ که‌ پس‌ از استخدام‌ مشمولین‌ قانون‌ معلوم‌ شود که‌ نامبردگان‌ در حین‌ استخدام‌ قابلیت‌ و استعداد کار مرجوع‌ را نداشته‌ و کارفرما در معاینه‌ پزشکی‌ آنها تعلل‌ کرده‌ است‌ و بالنتیجه‌ بیمه‌ شده‌ دچار حادثه‌ شده‌ و یا بیماریش‌ شدت‌ یابد سازمان‌ تأمین‌ خدمات‌‌ درمانی‌ و این‌ سازمان‌ مقررات‌ این‌ قانون‌ را درباره‌ بیمه‌ شده‌ اجرا و هزینه‌های‌ مربوط‌ را از کارفرما طبق‌ ماده‌ ۵۰ این‌ قانون‌ مطالبه‌ و وصول‌ خواهند نمود.
بر اساس ماده ۹۰ قانون تأمین اجتماعی، کارفرمایان مکلفند قبل از استخدام کارگران نسبت به انجام معاینات پزشکی آنان اقدام کنند.
هدف از الزام کارفرمایان به اجرای ماده ۹۰ صیانت از نیروی کار، پیشگیری از حوادث ناشی از کار و بکارگیری نیروی انسانی در شغل وحرفه متناسب با توانایی جسمی وروحی وی است.

27. Occupational Disease work induced:
Diseases only occupational in origin (pneumoconiosis)
Work related:
occupation as one of the causal factors (bronchogenic carcinoma)
Occupation as a contributory factor (chronic bronchitis)
Work aggravated:
Occupation aggravating pre-existing condition (asthma)

28. Occupational Disease Occupational diseases have a long latent period.
Most occupational diseases cannot be treated.
All occupational diseases can be prevented.

29. تقسيم بندي بيماري هاي شغلی
بر اساس دستگاه هاي آسيب پذير بدن
بر اساس عامل بيماريزا
عوارض پوستي ناشي از كار
عوارض ريوي ناشي از كار
عوارض كبدي ناشی از کار
كليوي ناشي از كار
عوارض خوني ناشي از كار
عوارض گوشي ناشي از كار
عوارض اسكلتي عضلانی ناشي از كار
عوارض چشمي ناشي از كار
عوارض گوارشي ناشي از كار
بيماري هاي شغلی ناشي از عوامل فيزيكي زيان آور
بيماري هاي شغلی ناشي از عوامل شيميايي زيان آور
بيماري هاي شغلی ناشي از عوامل بيولوژيكي
بيماري هاي شغلی ناشي از عوامل ارگونومي
بيماري هاي شغلی ناشي از عوامل رواني

30. Occupational Exam Pre-employment exam Periodic exam
Specific exam (Return to work, Impairment, Legal)

31. Occupational Exam Job analysis History & Ph. E. Audiograms
Spirometry (Pulmonary Function Test)
Urine Analysis
Blood Analysis
Specific Analysis
X-rays
Electrocardiogram (ECG)
....

32. Exposure limits

33. ACGIH American Conference of Governmental Industrial Hygienists
convened on June 27, 1938, in Washington, D.C.
the Threshold Limit Values for Chemical Substances (TLV-CS) Committee was established in 1941
TLVs: includes over 700 chemical substances and physical agents
BEIs: There are more than 50 Biological Exposure Indices that cover more than 80 chemical substances

34. ACGIH -TLV
(TLV-TWA): Threshold limit value - Time weighted average : average exposure on the basis of a 8h/day, 40h/week work schedule
(TLV-STEL): Threshold limit value - Short-term exposure limit spot exposure for a duration of 15 minutes, that cannot be repeated more than 4 times per day with at least 60 minutes between exposure periods
(TLV-C): Threshold limit value - Ceiling limit absolute exposure limit that should not be exceeded at any time
(IDLH): concentrations of substances that are immediately dangerous to life or health

35. بروز بیماریهای شغلی می تواند بر اساس دو عامل پیشگیری کننده کاهش یابد
کنترل و ارزیابی مداوم در محیط کار
معاینات قبل از استخدام ومعاینات دوره ای
بیماریهای شغلی در صورت تشخیص زودرس در مراحل اولیه قابل پیشگیری و کنترل است.

36. OSHA
PELs (permissible exposure limit) are 8-hour time weighted averages (TWAs) unless otherwise indicated

37. NIOSH National Institute for Occupational Safety and Health
It has the mandate to assure “every man and woman in the Nation safe and healthful working conditions and to preserve our human resources.”
RELs (recommended exposure limits) are for up to 10-hour time weighted averages (TWAs) during a 40-hour work week unless otherwise indicated
LFC: lowest feasible concentration
Appendix A - NIOSH Potential Occupational Carcinogens
New Policy
For the past 20 plus years, NIOSH has subscribed to a carcinogen policy that was published in 1976 by Edward J. Fairchild, II, Associate Director for Cincinnati Operations, which called for "no detectable exposure levels for proven carcinogenic substances" (Annals of the New York Academy of Sciences, 271: , 1976). This was in response to a generic OSHA rulemaking on carcinogens. Because of advances in science and in approaches to risk assessment and risk management, NIOSH has adopted a more inclusive policy. NIOSH recommended exposure limits (RELs) will be based on risk evaluations using human or animal health effects data, and on an assessment of what levels can be feasibly achieved by engineering controls and measured by analytical techniques. To the extent feasible, NIOSH will project not only a no-effect exposure, but also exposure levels at which there may be residual risks. This policy applies to all workplace hazards, including carcinogens, and is responsive to Section 20(a)(3) of the Occupational Safety and Health Act of 1970, which charges NIOSH to ". . .describe exposure levels that are safe for various periods of employment, including but not limited to the exposure levels at which no employee will suffer impaired health or functional capacities or diminished life expectancy as a result of his work experience."
The effect of this new policy will be the development, whenever possible, of quantitative RELs that are based on human and/or animal data, as well as on the consideration of technological feasibility for controlling workplace exposures to the REL. Under the old policy, RELs for most carcinogens were non-quantitative values labeled "lowest feasible concentration (LFC)." [Note: There are a few exceptions to LFC RELs for carcinogens (e.g., RELs for asbestos, formaldehyde, benzene, and ethylene oxide are quantitative values based primarily on analytical limits of detection or technological feasibility). Also, in 1989, NIOSH adopted several quantitative RELs for carcinogens from OSHA's permissible exposure limit (PEL) update.]
Under the new policy, NIOSH will also recommend the complete range of respirators (as determined by the NIOSH Respirator Decision Logic) for carcinogens with quantitative RELs. In this way, respirators will be consistently recommended regardless of whether a substance is a carcinogen or a non-carcinogen.
Old Policy
In the past, NIOSH identified numerous substances that should be treated as potential occupational carcinogens even though OSHA might not have identified them as such. In determining their carcinogenicity, NIOSH used the OSHA classification outlined in 29 CFR , which states in part:
Potential occupational carcinogen means any substance, or combination or mixture of substances, which causes an increased incidence of benign and/or malignant neoplasms, or a substantial decrease in the latency period between exposure and onset of neoplasms in humans or in one or more experimental mammalian species as the result of any oral, respiratory or dermal exposure, or any other exposure which results in the induction of tumors at a site other than the site of administration. This definition also includes any substance which is metabolized into one or more potential occupational carcinogens by mammals.When thresholds for carcinogens that would protect 100% of the population had not been identified, NIOSH usually recommended that occupational exposures to carcinogens be limited to the lowest feasible concentration. To ensure maximum protection from carcinogens through the use of respiratory protection, NIOSH also recommended that only the most reliable and protective respirators be used. These respirators include (1) a self-contained breathing apparatus (SCBA) that has a full facepiece and is operated in a positive-pressure mode, or (2) a supplied-air respirator that has a full facepiece and is operated in a pressure-demand or other positive-pressure mode in combination with an auxiliary SCBA operated in a pressure-demand or other positive-pressure mode.
Recommendations to be Revised
The RELs and respirator recommendations for carcinogens listed in this edition of the Pocket Guide still reflect the old policy. Changes in the RELs and respirator recommendations that reflect the new policy will be included in future editions.

38. Abbreviations
C = Ceiling limit
Ca = Potential occupational carcinogens
CAS No. = Chemical Abstract Service Number
f/cm3 = fibers/cubic centimeter
f/cc = fibers/cubic centimeter
hr = hour
IHL = Inhalable
IFV = Inhalable Fraction and Vapor
m3 = cubic meters
min = Minute
mg/m3 = milligrams/meter cubed
PAH = Polycyclic aromatic hydrocarbons
PNOR = Particulates not otherwise regulated
ppm = parts per million
resp. = respirable
ST = Short Term Exposure Limit
Thor. = Thoracic fraction
TLV® = Threshold Limit Value
TWA – Time weighted average
V = Vapor and aerosol

39. Hierarchy of hazard control

40. از توجه شما سپاسگزارم