آشنایی با پایگاه داده mysql

دستورات مقدماتی ساخت پایگاه داده جدید: create database dbname; استفاده از پایگاه داده ساخته شده: use dbname; نمایش تمامی پایگاه داده های موجود: show databases; حذف یک پایگاه داده: drop table dbname;

دستورات مقدماتی ساخت جدول جدید در پایگاه داده: create table tname (col1name int, col2name varchar(255) , ….); Typeهای مجاز برای ستون های جدول و معنی آنها: int , integer عدد صحیح varchar(size) رشته با طول مشخص text متن با طول نا محدود float , double اعداد اعشاری یا خیلی بزرگ یا خیلی کوچک boolean درست، غلط … نمایش تمامی جدول های موجود در پایگاه داده مورد استفاده: show tables; نمایش مشخصات جدول: describe tname; حذف جدول از پایگاه داده: drop table tname;

دستورات درج، بازیابی و حذف اطلاعات درج اطلاعات در جدول: insert into tname values (v1, v2, …); بازیابی تمامی اطلاعات جدول: select * from tname; بازیابی ستون های خاصی از جدول: select col1name, col2name,… from tname; بازیابی اطلاعات با شرایط مورد نظر: select * from tname where col1name>5; حذف اطلاعات از جدول: delete from tname where col1name=1; بروز رسانی اطلاعات: update tname set col2name=“new value” where col1name=1;

دستورات شرطی در کلاز where and یا && or یا || xor ! یا not … برای ایجاد شرط در کلاز where از دستورات زیر می توان استفاده کرد. > , < , = , != , <= , >= , …

دستور enum برای تعریف type جدید از دستور enum در ساخت جدول استفاده می شود. create table tname values ( col1name enum(firstvalue, secondvalue, …) ,…); مثال دستور enum create table tname (id int, name varchar(255), valid enum('Y','N'));

تعریف و استفاده از کلید در دستور ساخت جدول برای تعیین چند ستون جدول به عنوان کلید اصلی از دستور primary key استفاده می شود create table tname (id int, name varchar(255) , primary key (id , name)); create table tname (id int, name varchar(255) , primary key (id)); برای تعیین ستون هایی به عنوان کلید خارجی از foreign key , references استفاده میشود. create table tname2 (id2 int, tname_id int , primary key (id2) , foreign key (tname_id ) references tname (id) );

صفات ستون های جدول ستون های جدول می توانند صفات زیر را داشته باشند unique یکتایی مقدار not null هیچ مقدار ناپذیری auto_increment افزایش خود کار با درج هر سطر create table tname (id int not null unique auto_increment); تغییر مقدار اولیه برای صفت auto_increment alter table tname auto_increment=100;

تغییر جدول با استفاده از alter اضافه کردن ستون به جدول alter table tname add column col4name int; اضافه کردن کلید اصلی alter table tname add primary key(col4name); تغییر ستون alter table tname modify column col4name varchar(255); حذف ستون alter table tname drop col4name;

دستور lock و unlock برای ایجاد عدم دسترسی کاربران دیگر در یک زمان خاص به یک جدول از دستور lock استفاده می کنیم. lock tables tname write, tname1 read,… ; برای unlock از دستور زیر استفاده می کنیم. unlock tables;

تعریف کاربر برای تعریف کاربر از دستور create user استفاده می کنیم. create user uname@localhost identified by ‘upass’; تغییر password set password for uname@localhost = password(‘newpass’);

تعیین محدودیت کاربر ایجاد محدودیت برای کاربر. در مثال زیر کاربر uname فقط اجازه insert و select را دارد. GRANT SELECT, INSERT -> ON dbname.tname -> to uname@localhost; در این مثال اجازه insert از کاربر گرفته می شود. REVOKE INSERT -> ON dbname.tname -> FROM uname@localhost;

تعریف procedure برای عدم تکرار دستورات متعدد از procedure استفاده می کنیم. create procedure s1() select * from tname; برای صدا زدن procedure از دستور call استفاده می کنیم. call s1();