2. استراتژی بهبود
فصل هفتم
تهیه کننده :

3. مقدمه
حجم عظيمي از تحقيقات پيرامون اينکه عمليات چگونه مي تواند توسعه ، ارتقاء و اساسا بهبود يابد صورت گرفته است. برخي از تحقيقات روی تكنيك هاي خاص و تجويزي متمرکز بوده اند در حاليكه برخي ديگر به فلسفه بنيادي بهبود نگريسته اند. البته بايد توجه داشت كه تمامي دغدغه هاي استراتژي عمليات در رابطه با بهبود عمليات است. تاكنون نيز طرز برخوردمان با نواحي تصميم گيري دراستراتژي عمليات مانند ظرفيت ، شبكه هاي تامين و تكنولوژي ، تماما مبتني بر اين امر بوده كه تصميمات در اين نواحي به منظور بهبود عمليات اتخاذ مي شوند.

5. سوالات کليدی فصل
تفاوت ميان بهبودهاي عمده و تحول گرا با بهبود هاي مستمر در چيست؟
توسعه و ارتقاء مستمر فرآيندهاي عمليات، چگونه توسط نيازمندي هاي بازارهدايت مي شود؟
چگونه مديريت و كنترل مستمر عمليات مي تواند در خدمت توسعه قابليت ها قرارگيرد؟
عمليات چه اقداماتي را مي تواند جهت گسترش قابليت ها در بازار انجام دهد؟

6. توسعه و بهبود
در اين بخش به مقوله توسعه منابع و فرآيندهاي عمليات مي پردازيم كه عبارت است ازشيوه اي كه به واسطه آن عمليات مي توانند قابليت هاي خود را بنا نموده و عملكرد خودرا بهبود بخشند. بسياري از نويسندگان و صاحب نظران بر اهميت نحوه مديريت فعاليت های توسعه و بهبود سازمان تاكيد داشته اند. از جمله اينكه "شركت هايي كه قادر به دگرگون سازي سازمان خود به نحوي هستند كه به عنوان منابع مزيت رقابتي بشمارروند، مي توانند از عهده انواع برنامه هاي بهبود برآيند. اين برنام هها همگي در خدمت يک استراتژي (عمليات) در سطح بالاتر هستند كه تاكيد بر انتخاب و رشد قابليت هاي منحصر به فرد دارد".

7. بهبود فرآیند
در بسياري از عمليات، بهبود اغلب شامل تغييرات جزئي و مستمر در فرآيندهاي عمليات می باشد. گاهي اوقات وسعت بهبود كلي بوده و شامل تغييرات عمده درظرفيت، شبكه هاي تامين، تكنولوژي فرآيند و سازمان است. بنابراين استفاده از مقياسي براي درجه بندي بهبود در فرآيند، به منظور تميز دادن شيوه هاي مختلف برخورد با انواع متفاوت بهبود، حائز اهميت است. در اينجا كار را با بررسي دو استراتژي خاص كه فلسفه آنها متفاوت و تا حدي نيز متضاد با يکديگر است شروع مي كنيم. اين دو نوع استراتژي عبارتند از بهبود تحول گرا و بهبود مستمر.

8. تفاوت ميان بهبود تحول گرا و بهبود مستمر

10. چرخه هاي بهبود

11. تنظيم و تطبيق جهت

12. سنجش عملكرد
مقوله سنجش عملكرد كه در اين بخش به آن پرداخته ميشود، مرتبط با چهار مورداست:
چه عواملي به عنوان اهداف عملكرد دقيق مدنظر قرار گيرند؟
چه اموري مهمتري ن هستند؟
چگونه آنها را اندازه گيري نماييم؟
بر چه مبنايي عملكرد واقعي را با هدف مقايسه کنيم؟
چه عواملي بايد به عنوان اهداف عملكرد دقيق مد نظر قرار گيرند؟

13. سطوح متفاوت اهداف عملكرد

14. معيارهاي سنجش عملكرد

15. ماتريس اهميت-عملكرد

16. نظريه مخروط شني (The sandcone theory)

17. توسعه و ارتقاء قابلي تهاي عمليات
در اينجا به بررسي دو ديدگاه در مورد نحوه يادگيري عمليات مي پردازيم. نخست، به مفهوم منحني يادگيري مي پردازيم كه يك وسيله توصيفي براي كمي سازي نرخ بهبود عملياتي در طول زمان است. سپس به اين مورد مي پردازيم كه چگونه يادگيري درعمليات از طريق ارتباطات چرخه اي ميان كنترل فرآيند و دانش فرآيند هدايت ميشود.

18. منحني يادگيري/تجربه
منحني يادگيري چنين بيان ميدارد كه كاهش در زمان انجام كار متناسب با تعداد تجمعي كارهاي انجام يافته است. بعلاوه هر بار كه خروجي تجمعي دو برابر ميشود،زمان به ازاي هر واحد نيز با يك درصد معين كاهش مي يابد.

19. محدوديت هاي استراتژ يهاي مبتني بر منحني تجربه
استناد به بعضي از هزينه هاي خاص بسيار دشوار است.
ممکن است براي محصول و يا خدمت، جايگزين معرفي شود. نوآوري ها در داخل و يا خارج صنعت ميتوانند قواعد رقابتي بازي را تغيير دهند.
كاهش شديد در هزينه(بدون توجه به ساير معيارهاي كليدي سنجش عملكرد) ممكن است منجر به عدم انعطاف پذيري در عمليات گردد.
كنترل هزينه تنها راهي نيست كه يك عمليات ميتواند به واسطه آن در موقعيت گيري رقابتي شركت سهيم شود. رقابت بر سر كيفيت، خدمت، سرعت تحويل وغيره، همگي گزينه هاي استراتژيك ارزشمندي تلقي ميشوند.

20. محدوديت هاي استراتژيهاي مبتني بر منحني تجربه
استناد به بعضي از هزينه هاي خاص بسيار دشوار است.
ممکن است براي محصول و يا خدمت، جايگزين معرفي شود. نوآوري ها در داخل و يا خارج صنعت ميتوانند قواعد رقابتي بازي را تغيير دهند.
كاهش شديد در هزينه (بدون توجه به ساير معيارهاي كليدي سنجش عملكرد) ممكن است منجر به عدم انعطاف پذيري در عمليات گردد.
كنترل هزينه تنها راهي نيست كه يك عمليات ميتواند بواسطه آن در موقعيت گيري رقابتي شركت سهيم شود. رقابت بر سر كيفيت، خدمت، سرعت تحويل وغيره، همگي گزينه هاي استراتژيك ارزشمندي تلقي ميشوند.

21. دانش فرآيند
يك مكانيزم مهم براي ايجاد قابليت، شيوه اي است كه بر اساس آن عمليات دانش خودرا از فرآيند افزايش مي دهد. كنترل فرآيند (بويژه با استفاده از ابزارهايي نظير كنترل آماري فرآيند) درصدد كاهش نوسانات در فرآيند است. اين کنترل غالبا از طريق بررسي انحرافات از عملكرد مورد انتظار و بررسي علل ريش هاي آنها صورت مي گيرد. چنين روشي فرآيند را بهبود بخشيده و آن را قابل پيش بيني ميسازد. البته اگرچه اين كنترل ممكن است ماهيتا در سطح عملياتي باشد اما نتايج بهبود حاصل ازآن مزاياي استراتژيك مهمي را به همراه دارد.

22. ويژگي هاي مراحل 8 گانه دانش فرآيند

24. اهميت استراتژيک دانش عملياتی

25. توسعه و ارتقاء قابلي تها در بازار

26. مدل 4 مرحله اي مشارکت عمليات

27. موفق باشید