1. Νευροληπτικά Φάρμακα (αντισχιζοφρενικά - αντιψυχωσικά - μείζονα ηρεμιστικά)

2. Νευροληπτικά φάρμακα Δρουν ως συναγωνιστικοί αναστολείς σε διάφορους υποδοχείς αλλά ή αντιψυχωσική τους δράση αντιστοιχεί σε συναγωνιστικό αποκλεισμό των ντοπαμινεργικών υποδοχέων Διαφέρουν μεταξύ τους ως προς την ισχύ - Τυπικά φάρμακα χαμηλής ισχύος (π.χ. χλωροπρομαζίνη) - Τυπικά φάρμακα υψηλής ισχύος (π.χ.φλουφαιναζίνη) Τα νεότερα αντιψυχωσικά φάρμακα αποκαλούνται «άτυπα» επειδή έχουν λιγότερες εξωπυραμιδικές ανεπιθύμητες ενέργειες (π.χ.αριπραζόλη), είναι ισχυρότερα από τα τυπικά φάρμακα αλλά έχουν την ίδια αποτελεσματικότητα Χρησιμοποιούνται για την θεραπεία σχιζοφρένειας

3. Νευροληπτικά φάρμακα Τρόπος δράσης Αποκλεισμός των υποδοχέων ντοπαμίνης στον εγκέφαλό και στην περιφέρεια Αποκλεισμός των υποδοχέων σεροτονίνης στον εγκέφαλο Απορρόφηση & μεταβολισμός Η απορρόφηση ποικίλει με χορήγηση δια του στόματος αλλά δεν επηρεάζεται από τη λήψη τροφής Διεισδύουν εύκολα στον εγκέφαλο, έχουν μεγάλο όγκο κατανομής, συνδέονται με πρωτεΐνες του πλάσματος και μεταβολίζονται σε πολλές διαφορετικές ουσίες στο ήπαρ όπου μερικοί μεταβολίτες μένουν ενεργοί Δημιουργούν κάποια ανοχή αλλά μικρή μόνο σωματική εξάρτηση

4. Δράσεις Νευροληπτικών φάρμακων Αντιψυχωσικές δράσεις: μειώνουν τις ψευδαισθήσεις και την διέγερση που συνοδεύει ή σχιζοφρένεια αποκλείοντας τους ντοπαμινεργικούς υποδοχείς στο μεσομετεχμιακό σύστημα του εγκεφάλου Σε χρόνια θεραπεία πιθανόν να προκαλεί ανεπιθύμητα παρκινσονικά συμπτώματα Έχουν αντιεμετική δράση η οποία οφείλεται στον αποκλεισμό των D 2 ντοπαμινεργικών υποδοχέων στον προμήκη μυελό Αντιχολινεργικές δράσεις (π.χ. ασαφή όραση, ξηρότητα του στόματος, καταστολή, σύγχυση) Άλλες δράσεις:ορθοστατική υπόταση, ελαφριά ζάλη, ποικιλοθερμία, αύξηση απελευθερούμενης προλακτίνης, καταστολή

5. ΑΝΤΙΕΜΕΤΙΚΗ ΧΡΗΣΗ ΝΕΥΡΩΛΙΠΤΙΚΩΝ ΦΑΡΜΑΚΩΝ

6. Θεραπευτικές χρήσεις Είναι η μόνη αποτελεσματική θεραπεία της σχιζοφρένειας παρόλο που δεν ανταποκρίνονται όλοι οι ασθενείς και σπάνια επιτυγχάνεται πλήρης επαναφορά Πρόληψη σοβαρής ναυτίας και έμετων που προκαλείται από φάρμακα Χρησιμοποιούντα ως ηρεμιστικά και για την θεραπεία του χρόνιου πόνου και εντόνου άγχους σε συνδυασμό με ναρκωτικά αναλγητικά Χρήση χλωροπρομαζίνης για την θεραπεία ανεξέλεγκτου λόξυγκα Χρήση προμεθαζίνης για την θεραπεία κνησμού Χρήση πιμοζίδης για την θεραπεία κινητικών και φωνητικών τικ της διαταραχής Tourette

7. Θεραπευτικές χρήσεις

8. Ανεπιθύμητες ενέργειες Εμφάνιση εξωπυραμιδικών κινητικών συμπτωμάτων (διαταραχές κινητικότητας, δυστονίες και ακαθισία, βραδυκινησία, ακαμψία και τρόμος) Η χορήγηση αντιχολινεργικών φαρμάκων (π.χ. βενζοτροπίνη) μπορεί να μειώσει τα εξωπυραμιδικά συμπτώματα Τα άτυπα νευροληπτικά (κλοζαμίνη και η ρισπεριδόνη) φαίνεται να είναι ανώτερα από τα τυπικά διότι προκαλούν πολύ λιγότερα αρνητικά συμπτώματα Η μακροχρόνια θεραπεία μπορεί να προκαλέσει όψιμη δυσκινησία ( ακούσιες κινήσεις, πάγιες κινήσεις της γνάθου, κινήσεις «σύλληψης εντόμων» της γλώσσας) Κακοήθες νευροληπτικό σύνδρομο (μυϊκή ακαμψία, πυρετό, εμβροντησία, ασταθή αρτηριακή πίεση, μυοσφαιριναιμία) Άλλες δράσεις: νωθρότητα, σύγχυση, ξηροστομία, κατακράτηση ούρων, δυσκοιλιότητα, απώλεια ικανότητας προσαρμογής των οφθαλμών, μείωση αρτηριακής πίεσης, αμηνόρροια, γαλακτόρροια, στειρότητα, ανικανότητα, αύξηση βάρους

9. Προφυλάξεις & αντενδείξεις Η οξεία διέγερση μετά την διακοπή αλκοόλ ή άλλων φαρμάκων επιδεινώνεται με τα νευροληπτικά (προφύλαξη με την χορήγηση απλού κατασταλτικού π.χ. βενζοδιαζεπίνη) Η χλωροπρομαζίνη αντενδείκνυται σε ασθενείς με διαταραχές που προκαλούν σπασμούς και σε ασθενείς με επιληψία Θεραπεία συντήρησης Ασθενείς με ≥ 2 σχιζοφρενικών επεισοδίων πρέπει να παίρνουν νευροληπτικά φάρμακα επί 5 χρόνια τουλάχιστον ή και ισόβια