1. ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΑΙ ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ 3 Ο ΜΑΘΗΜΑ

2. ΟΙ ΜΕΓΑΛΕΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ Η δημιουργία μεγάλων επιχειρήσεων είναι ένα από τα χαρακτηριστικά του 20 ου αιώνα. Οι βασικοί παράγοντες που συνετέλεσα στη δημιουργία τους ήταν: Η αλματώδης πρόοδος των επιστημών και της τεχνολογίας Η ανάγκη για επικράτηση στην αγορά και αντιμετώπιση του ανταγωνισμού Η γενική οικονομική πρόοδος και η δυνατότητα συγκέντρωσης και διοχέτευσης στην παραγωγική διαδικασία τεράστιων κεφαλαίων Πλεονεκτήματα των μεγάλων επιχειρήσεων Δυνατότητα χρησιμοποίησης εξοπλισμού υψηλής τεχνολογικής στάθμης. Ο εξοπλισμός υψηλής τεχνολογικής στάθμης απαιτεί την επένδυση τεράστιων χρηματικών κεφαλαίων τα οποία μπορεί να εξασφαλίσει η μεγάλη επιχείρηση. Αυτό σημαίνει πλεονέκτημα αφού συνεπάγεται αύξηση της αποδοτικότητας της ανθρώπινης εργασίας και των υλικών μέσων, τη μείωση του κόστους παραγωγής και την ανάλογη διεύρυνση των περιθωρίων κέρδους, τη βελτίωση της ποιότητας των παραγομένων προϊόντων και την προώθηση της ανταγωνιστικής θέσης της επιχείρησης. Επίσης η πτώση του κόστους παραγωγής διευκολύνει τη διοχέτευση στην αγορά αγαθών με ανάλογα μειωμένες τιμές.

5. ΓΑΛΑΚΤΟΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΟ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΩΝ

6. Δυνατότητα υιοθέτησης και εφαρμογής σύγχρονων μεθόδων παραγωγής. Συντελεί στη βελτίωση της παραγωγικότητας με όλες τις αλυσιδωτές ευνοϊκές συνέπειες που προαναφέρθηκαν. Η μικρή επιχείρηση δεν διαθέτει τέτοια δυνατότητα καθόσον και για το σκοπό αυτό απαιτούνται συνήθως μεγάλα ποσά κεφαλαίων για την προμήθεια αντιστοίχως σύγχρονου εξοπλισμού και για την εκπαίδευση του προσωπικού ή την πρόσληψή νέου, ειδικευμένου στις σύγχρονες μεθόδους. Η μεγάλη επιχείρηση επί πλέον έχει τη δυνατότητα συνεχούς και γενικής ενημέρωσης για την ύπαρξη και το περιεχόμενο των νέων μεθόδων (εξέλιξη της επιστήμης και της τεχνολογίας μέσω εντύπων, σεμιναρίων κ.λ.π.). Δυνατότητα διάθεσης κεφαλαίων για επιστημονική έρευνα. Η έρευνα απαιτεί τη διάθεση σοβαρών ποσών κεφαλαίων για την απόκτηση και συντήρηση του απαιτούμενου εργαστηριακού εξοπλισμού, τις αμοιβές του ερευνητικού προσωπικού, την προμήθεια των απαιτούμενων αναλωσίμων και λοιπών υλικών κ.λ.π. Στόχος της έρευνας δυνατόν να είναι η δημιουργία νέων προϊόντων, η βελτίωση μεθόδων παραγωγής ή της ποιότητας των παραγομένων ήδη προϊόντων, η βελτίωση των συστημάτων οργάνωσης και διοίκησης κ.λ.π. (π.χ. παραγόμενα νέα φάρμακα για ανίατες ασθένειες, παραγωγή νέων αυτοκινήτων που περιορίζουν δραστικά την εκπομπή ρυπογόνων ουσιών). Η επιτυχής έκβαση της ερευνητικής προσπάθειας συνεπάγεται ανυπολόγιστη πολλές φορές ωφέλεια για την επιχείρηση αλλά και για την κοινωνία (π.χ. η ανακάλυψη ενός νέου φαρμάκου αποτελεσματικού για την καταπολέμηση μίας ανίατης ασθένειας, η βελτίωση από μία βιομηχανία αυτοκινήτων της τεχνολογίας του αυτοκινήτου σε σημείο που να περιορίζεται δραστικά η εκπομπή ρυπογόνων ουσιών κ.λ.π.).

7. Δυνατότητα καταμερισμού της εργασίας. Ο καταμερισμός συνίσταται στη διαίρεση μίας διαδικασίας σε τμήματα και την ανάθεση καθενός από τα τμήματα αυτά σε ένα άτομο ή σε μία ομάδα ατόμων. Ο καταμερισμός συντελεί στην εξειδίκευση των ατόμων και την καταπληκτική αύξηση της παραγωγικότητας. Δυνατότητα προμήθειας υλικών μέσων με ευνοϊκούς όρους. Οι μεγάλες επιχειρήσεις προμηθεύονται τα διάφορα υλικά μέσα (πρώτες ύλες, εμπορεύματα κ.λ.π.) σε μεγάλες ποσότητες, γεγονός το οποίο ενισχύει τη διαπραγματευτική τους θέση απέναντι στον προμηθευτή. Έτσι επιτυγχάνουν ευνοϊκότερους όρους σε σύγκριση με εκείνους τους οποίους επιτυγχάνουν οι μικρές επιχειρήσεις. Ο πωλητής έχει πολύπλευρο συμφέρον να πωλεί σε μεγάλες επιχειρήσεις κατά μεγάλες ποσότητες έστω και αν αναγκάζεται π.χ. να δέχεται χαμηλότερες τιμές, να παρέχει πιστώσεις και να επιβαρύνεται με τις δαπάνες ασφάλειας και μεταφοράς παρά να πωλεί σε πολλούς μικρούς πελάτες.

8. Αυξημένη πιστοληπτική ικανότητα. Οι μεγάλες επιχειρήσεις διαθέτουν επιπλέον αυξημένη δυνατότητα δανεισμού με ευνοϊκότερους όρους. Η φήμη που διαθέτουν και η οικονομική επιφάνεια δημιουργούν τεκμήριο φερεγγυότητας και αξιοπιστίας. Επίσης οι δυνατότητες διασυνδέσεων και επαφών με οικονομικο – κοινωνικούς παράγοντες του χώρου εντός του οποίου λειτουργούν, ενισχύουν ακόμα περισσότερο τη θέση τους. Τα πιστωτικά ιδρύματα με μεγαλύτερη προθυμία και με ευνοϊκότερους όρους (επιτόκια, χρονική διάρκεια) χρηματοδοτούν τις μεγάλες επιχειρήσεις παρά τις μικρές (η μεγάλη επιχείρηση εμπνέει και επίσης σε τελική ανάλυση το κόστος χορήγησης ενός μεγάλου ποσού σε μία μεγάλη επιχείρηση, είναι σε τελική ανάλυση μικρότερο από το κόστος χορήγησης του αυτού ποσού, κατανεμημένου μεταξύ περισσότερων μικρών επιχειρήσεων). Δυνατότητα διενέργειας επιστημονικού marketing. Η μεγάλη επιχείρηση μπορεί να διενεργήσει έρευνα αγοράς και να προσδιορίσει τη ζήτηση των προϊόντων της. Επίσης χρησιμοποιώντας κατάλληλα εκπαιδευμένο προσωπικό και κατάλληλα μέσα μπορεί να προκαλέσει σημαντική διεύρυνση της ζήτησης.

9. Διάκριση επιχειρήσεων ανάλογα με την περιουσιακή τους διάρθρωση Επιχειρήσεις έντασης παγίας περιουσίας. Εντάσσονται οι επιχειρήσεις στων οποίων στο ενεργητικό υπερτερούν τα πάγια περιουσιακά στοιχεία (π.χ. επιχειρήσεις παραγωγής τσιμέντου, οι επιχειρήσεις των οποίων τα βασικά περιουσιακά στοιχεία αποτελούν μεγάλα κτιριακά συγκροτήματα όπως ξενοδοχειακές επιχειρήσεις κ.λ.π.). Επιχειρήσεις έντασης κυκλοφορούσας περιουσίας. Στο ενεργητικό τους κυριαρχούν τα κυκλοφορούντα περιουσιακά στοιχεία, συμπεριλαμβανομένων και των χρηματικών διαθεσίμων (π.χ. εμπορικές). Παρακάτω δίνονται σε απλοποιημένη μορφή, οι ισολογισμοί δύο υποθετικών επιχειρήσεων της Ε1 και Ε2. Το σύνολο του ενεργητικού της Ε1 καλύπτουν τα πάγια στοιχεία, ενώ αντίθετα στο ενεργητικό της Ε2 καλύπτουν μόνο το 15%.

10. Η Ε1 χαρακτηρίζεται ως επιχείρηση έντασης παγίας περιουσίας. (Τα ποσά νοούνται σε χιλιάδες Ευρώ) ΕΝΕΡΓΗΤΙΚΟ Ε1 ΠΑΘΗΤΙΚΟ ΚΑΙ ΚΑΘ. ΘΕΣΗ Πάγιο 900 Ίδιο κεφάλαιο ; Κυκλοφορούν 80 Ξένο κεφάλαιο ; Διαθέσιμο 20 Μακροπρόθεσμο ; Βραχυπρόθεσμο ; Σύνολο 1000

11. Η Ε2 χαρακτηρίζεται ως επιχείρηση έντασης κυκλοφορούσας περιουσίας. ΕΝΕΡΓΗΤΙΚΟ Ε2 ΠΑΘΗΤΙΚΟ ΚΑΙ ΚΑΘ. ΘΕΣΗ Πάγιο 180 Ίδιο κεφάλαιο ; Κυκλοφορούν 920 Ξένο κεφάλαιο ; Διαθέσιμο 100 Μακροπρόθεσμο ; Βραχυπρόθεσμο ; Σύνολο 1200

12. Η επιχείρηση Ε1 ενδείκνυται να χρηματοδοτείται με ίδια κεφάλαια ή με μακροπρόθεσμα ξένα κεφάλαια κατά το μέτρο κατά το οποίο επιτρέπουν τούτο οι επικρατούσες συνθήκες και η θέση της επιχείρησης στην αγορά. Αν υποθέσουμε ότι η Ε1 είναι ξενοδοχειακή επιχείρηση και μάλιστα νεοϊδρυθείσα, είναι αυτονόητο ότι η επανάκτηση (απόσβεση) του ποσού των 900 χιλ. Ευρώ που έχει επενδυθεί σε πάγια στοιχεία (κτιριακές κ.λ.π. εγκαταστάσεις) θα πραγματοποιηθεί βαθμιαία και εντός μακρού χρονικού διαστήματος. Τυχόν προσφυγή στο βραχυπρόθεσμο δανεισμό, θα έθετε σε κίνδυνο την ταμειακή ρευστότητα της επιχείρησης και θα είχε ως συνέπεια την αδυναμία εξόφλησης ληξιπρόθεσμων οφειλών. Όσον αφορά την επιχείρηση Ε2, η χρηματοδότηση με ίδια ή με μακροπρόθεσμα ξένα κεφάλαια θα αποτελούσε κατάσταση ιδανική. Η προσφυγή της όμως στο βραχυπρόθεσμο δανεισμό κανένα πρόβλημα δεν θα δημιουργούσε. Το μεγαλύτερο ποσοστό των ενεργητικών της στοιχείων αποτελείται από εμπορεύσιμα αγαθά, η ρευστοποίηση των οποίων εξασφαλίζει των βραχυπρόθεσμων οφειλών της.

13. ΔΙΑΚΡΙΣΕΙΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ ΑΝΑΛΟΓΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΙΚΟ ΤΥΠΟ Από άποψη νομικού τύπου έχουμε δύο βασικές κατηγορίες επιχειρήσεων: Τις ατομικές Τις εταιρικές επιχειρήσεις 1.Ατομικές Επιχειρήσεις: Είναι η επιχείρηση που ανήκει σε ένα άτομο (φυσικό πρόσωπο). Είναι συνήθως μικρές επιχειρήσεις, απασχολούν μικρό αριθμό εργαζομένων και αποσκοπούν στην εξασφάλιση απασχόλησης για τον ιδιοκτήτη και πολλές φορές για τα μέλη της οικογένειάς του. Ο ατομικός επιχειρηματίας: -Είναι κύριος των υλικών πραγμάτων της επιχείρησης και φορέας των δικαιωμάτων και υποχρεώσεων που πηγάζουν από την ύπαρξη και από τη λειτουργία της επιχείρησης. -Είναι επικεφαλής της επιχείρησης και συγκεντρώνει στα χέρια του την εξουσία για την οργάνωση και τη διοίκησή της, για τη λήψη πάσης φύσεως αποφάσεων, για την επιδίωξη των σκοπών της επιχείρησης καθώς και για την άσκηση του ελέγχου των δραστηριοτήτων της. Η επιλογή των εργατών και των υπαλλήλων, η ανάθεση σε αυτούς εξουσιών και αρμοδιοτήτων και η ανάκλησή τους, εναπόκειται στην ελεύθερη κρίση του.

14. -Έχει δικαίωμα ελεύθερης διάθεσης των κερδών της επιχείρησης. Δικαιούται να αποσύρει μέρος ή το σύνολο των κερδών και να τα χρησιμοποιεί κατά βούληση, ή να αφήνει τα κέρδη εντός της επιχείρησης (αποθεματοποίηση) για την ενίσχυση της οικονομικής ευρωστίας και σταθερότητάς της. - Δικαιούται να προβαίνει σε αυξομείωση του κεφαλαίου της επιχείρησης, χωρίς περιορισμούς ή τυπικές διατυπώσεις. 2. Εταιρικές Επιχειρήσεις: Εταιρική ονομάζεται η επιχείρηση που ανήκει σε ομάδα προσώπων, συνδεομένων μεταξύ τους με τον εταιρικό δεσμό. Ο επιχειρηματίας – μέλος της εταιρικής επιχείρησης δεν διαθέτει την άνεση στη δράση και τα δικαιώματα που διαθέτει ο ατομικός επιχειρηματίας. Η θέση και οι εξουσίες του προσδιορίζονται από την εταιρική σύμβαση (καταστατικό της εταιρίας) και από τις υπάρχουσες νομικές διατάξεις. Οι εταιρείες διακρίνονται σε: Προσωπικές και Κεφαλαιουχικές Προσωπικές: Είναι εκείνες όπου η επιχείρηση είναι στενά συνυφασμένη με το πρόσωπο του επιχειρηματία. Η φήμη της επιχείρησης στην αγορά, η φερεγγυότητά της, ακόμα και η συνέχιση της λειτουργίας της εξαρτάται από το πρόσωπο του επιχειρηματία. Κεφαλαιουχικές: Είναι οι εταιρείες όπου το πρόσωπο του επιχειρηματία είναι άσχετο και αδιάφορο ως προς την κατάσταση της επιχείρησης και ουδεμία επιρροή ασκεί στη ζωή και τη δραστηριότητά της.

15. Ομόρρυθμη Εταιρεία: Αποτελεί αντιπροσωπευτικό τύπο των προσωπικών εταιρειών για την οποία ισχύουν οι παρακάτω κανόνες: 1.Ίδρυση: Για την ίδρυση απαιτείται η σύμπραξη δύο ή περισσότερων προσώπων. Η εταιρική σύμβαση διατυπώνεται εγγράφως και δημοσιεύεται με την κατάθεση αντιγράφου της στο πρωτοδικείο της έδρας της εταιρείας. Το έγγραφο μπορεί να είναι είτε ιδιωτικό είτε δημόσιο (συμβολαιογραφικό). 2.Ευθύνη των ομορρύθμων εταίρων: H O.E. μετά τη δημοσίευση του καταστατικού της αποκτά νομική προσωπικότητα. Επομένως ο φορέας των πάσης φύσεως περιουσιακών στοιχείων (δικαιώματα και υποχρεώσεις) που προκύπτουν από την υπόσταση και την δράση της εταιρικής επιχείρησης είναι το νομικό πρόσωπο. Εντούτοις, συνυπεύθυνος για τις υποχρεώσεις της επιχείρησης είναι και καθένας από τους εταίρους. Η ευθύνη αυτή είναι προσωπική, απεριόριστη και για ολόκληρο το χρέος. Αν για παράδειγμα η Ο.Ε. η οποία έχει συσταθεί από τους Α,Β και Γ οφείλει στον προμηθευτή της Δ, από αγορά εμπορευμάτων, ποσό 900.000 Ευρώ, ο Δ δικαιούται να στραφεί για τη διεκδίκηση του συνόλου της απαίτησής του είτε κατά του νομικού προσώπου της Ο.Ε. είτε κατά οποιουδήποτε από τους εταίρους Α,Β ή Γ. Αν υποθέσουμε ότι στρέφεται κατά του Α, αυτός ευθύνεται για την εξόφληση του χρέους ευθέως, δηλαδή ως πρωτοφειλέτης και όχι ως εγγυητής. Ακόμη ευθύνεται όχι μόνο με το ποσό της εισφοράς του στην εταιρεία, αλλά (απεριόριστα) και με την εξωεπιχειρηματική του περιουσία. Τέλος η ευθύνη του υφίσταται για ολόκληρο το ποσό των 900.000 Ευρώ, ανεξάρτητα από το ποσοστό συμμετοχής του στο εταιρικό κεφάλαιο.

16. 3. Διοίκηση της Ο.Ε.: Δικαίωμα συμμετοχής στη Διοίκηση έχουν όλοι οι εταίροι της Ο.Ε. ενεργούντες από κοινού είτε ο καθένας χωριστά. Σε ορισμένα θέματα αυξημένης σοβαρότητας επιβάλλεται η συλλογική αντιμετώπιση. Τέτοια θέματα είναι εκείνα που αφορούν τη συγκρότηση της εταιρίας (π.χ. η αποβολή εταίρου), την οργάνωση και τον έλεγχο της διαχείρισης της εταιρικής περιουσίας. Για την καλύτερη ευελιξία και λειτουργία της επιχείρησης επιτρέπεται ο διορισμός ενός ή περισσοτέρων διαχειριστών, εταίρων ή μη, στους οποίους ανατίθεται η διαχείριση της περιουσίας και η εκπροσώπησή της.

17. Ανώνυμη Εταιρία: Είναι αντιπροσωπευτικός τύπος των κεφαλαιουχικών εταιριών. Στην Α.Ε. η προσωπικότητα του επιχειρηματία (εταίρου) είναι άσχετη και δεν παίζει κανένα ρόλο για την υπόσταση και την καλή ή κακή πορεία των εργασιών της επιχείρησης. 1.Ίδρυση: Είναι απαραίτητη η κατάρτιση της εταιρικής σύμβασης (καταστατικό) με συμβολαιογραφικό έγγραφο. Απαιτείται ακόμη έγκριση του καταστατικού με απόφαση της δημόσιας αρχής. Τόσο το καταστατικό όσο και η εγκριτική απόφαση, δημοσιεύονται διά του φύλλου ανωνύμων εταιριών και εταιριών περιορισμένης ευθύνης της εφημερίδας της κυβέρνησης. 2.Κεφάλαιο: Για την ίδρυση απαιτείται ένα κατώτατο ποσό κεφαλαίου. Το κεφάλαιο της Α.Ε. διαιρείται σε ίσα μέρη καθένα από τα οποία ονομάζεται μετοχή. Η μετοχή εξασφαλίζει στο μέτοχο τρία βασικά δικαιώματα: (α) τη συμμετοχή στη διοίκηση της Α.Ε., (β) τη συμμετοχή στα κέρδη και (γ) τη συμμετοχή στο προϊόν της εκκαθάρισης της εταιρίας. Η μεταβίβαση της μετοχής και συνεπώς της ιδιότητας του μετόχου είναι ελεύθερη. 3.Η ευθύνη των μετόχων : Υπάρχει περιορισμένη ευθύνη των μετόχων. Ο μέτοχος ευθύνεται για τα χρέη της εταιρικής επιχείρησης μέχρι του ποσού της εισφοράς του.

18. 4.Διοίκηση της Α.Ε.: a)Γενική Συνέλευση των μετόχων: Η Γ.Σ. απαρτίζεται από τους μετόχους χάριν των οποίων υπάρχει και λειτουργεί η Α.Ε. και αποτελεί το ανώτατο όργανο διοίκησής της. Μέσα από τη λειτουργία και τις αποφάσεις της Γ.Σ. διαμορφώνεται η βούληση της εταιρίας. Στην αρμοδιότητά της υπάγονται γενικής φύσεως θέματα όπως: (i) η τροποποίηση του καταστατικού και η μετατροπή της εταιρίας σε εταιρία περιορισμένης ευθύνης, (ii) η συγκρότηση και η εποπτεία των άλλων οργάνων διοίκησης, (iii) η έγκριση του ισολογισμού και του λογαριασμού των αποτελεσμάτων χρήσεως, (iv) η έκδοση δανείου με ομολογίες. Η δύναμη της ψήφου κάθε μετόχου εξαρτάται από το ποσοστό του κεφαλαίου που εκπροσωπούν οι μετοχές του. β)Διοικητικό Συμβούλιο: Τα μέλη του Δ.Σ. διορίζονται από τη Γενική Συνέλευση των μετόχων και πρέπει να είναι τουλάχιστον τρία. Ως μέλη του Δ.Σ. εκλέγονται συνήθως μέτοχοι της εταιρίας χωρίς να αποκλείεται και η εκλογή μη μετόχων. Η θητεία των μελών είναι το πολύ εξαετής η δε επανεκλογή τους απεριόριστη. Το Δ.Σ. συνεδριάζει υποχρεωτικά μία φορά το μήνα, ευρίσκεται σε απαρτία όταν είναι παρόντα τα μισά συν ένα μέλη και λαμβάνει τις αποφάσεις του κατά απόλυτη πλειοψηφία. Το Δ.Σ. αποτελεί το κατ’ εξοχήν όργανο διοίκησης της εταιρικής επιχείρησης. Είναι αρμόδιο να αποφασίζει κάθε πράξη που αφορά τη διοίκηση της εταιρίας και τη διαχείριση της περιουσίας της και γενικά την επιδίωξη του σκοπού της εταιρίας. Είναι αρμόδιο για την εκπροσώπηση της εταιρίας και υπεύθυνο για την υλοποίηση των αποφάσεων της γενικής συνέλευσης. Για την εξασφάλιση της ευελιξίας και ταχύτητας λειτουργίας της Α.Ε. υπάρχει η δυνατότητα ανάθεσης ορισμένων αρμοδιοτήτων του Δ.Σ. σε άλλα όργανα όπως είναι ο Πρόεδρος του Δ.Σ. ή μέλος αυτού που χαρακτηρίζεται ως Διευθύνων Σύμβουλος.

19. γ)Ελεγκτές : Ο θεσμός αυτός αποβλέπει στην κατοχύρωση και προστασία των συμφερόντων της μειοψηφίας των μετόχων, των δανειστών και παντός άλλου συναλλασσομένου με την εταιρία. Οι ελεγκτές είναι δύο. Εκλέγονται από τη γενική συνέλευση με ετήσια θητεία δυναμένη να ανανεώνεται χωρίς περιορισμό. Έχουν το δικαίωμα και καθήκον να λαμβάνουν γνώση και να παρακολουθούν τις πράξεις του Δ.Σ. καθώς και παντός άλλου οργάνου που αναμιγνύεται με τη διαχείριση. Επίσης δικαιούνται να λαμβάνουν γνώση του περιεχομένου των λογιστικών βιβλίων και στοιχείων καθώς και παντός άλλου εγγράφου που έχει σχέση με τη διαχείριση της εταιρικής περιουσίας κατά τρόπον ώστε να διασφαλίζεται και να ελέγχεται η νομιμότητα και σκοπιμότητα των διαχειριστικών ενεργειών. Ελέγχουν τον ισολογισμό και το λογαριασμό των αποτελεσμάτων του τέλους κάθε διαχειριστικής περιόδου (χρήσεως) και υποβάλουν σχετική έκθεση στη Γ.Σ. των μετόχων.

20. Λοιπές Εταιρικές Μορφές: 1.Εταιρία Περιορισμένης Ευθύνης (Ε.Π.Ε.). Για την ίδρυση απαιτείται η σύνταξη του καταστατικού να γίνει με συμβολαιογραφικό έγγραφο όπως και στην Α.Ε. Απαιτείται η δημοσίευση ολόκληρου του καταστατικού στο πρωτοδικείο της έδρας της εταιρίας και περίληψης αυτού στην εφημερίδα της κυβέρνησης. Επίσης απαιτείται κατώτατο όριο ιδρυτικού κεφαλαίου που διαιρείται σε ίσα μέρη που ονομάζονται εταιρικά μερίδια. Η ευθύνη των μελών της Ε.Π.Ε. για τα εταιρικά χρέη είναι όπως και στην Α.Ε. περιορισμένη και φθάνει μέχρι του ποσού της εισφοράς. Υπάρχουν δύο βασικά όργανα διοίκησης της Ε.Π.Ε.: τη συνέλευση των συνεταίρων και τους διαχειριστές. Κάθε μέλος της εταιρίας αποτελεί και μέλος της συνέλευσης των συνεταίρων η οποία είναι το ανώτατο και κυρίαρχο διοικητικό όργανο της εταιρίας. Για την άσκηση της καθημερινής διαχειριστικής δραστηριότητας και για την εκπροσώπηση της εταιρίας μπορεί να διορισθούν από το καταστατικό ή από τη συνέλευση των συνεταίρων ένας ή περισσότεροι διαχειριστές.

21. 2.Απλή ετερόρρυθμη εταιρία: Σε αυτό τον τύπο μετέχουν δύο κατηγορίες εταίρων: Οι ομόρρυθμοι και οι ετερόρρυθμοι. Ο ρόλος των ομορρύθμων εταίρων είναι όμοιος με το ρόλο των εταίρων της Ο.Ε. Ασκούν τη διοίκηση και ευθύνονται για τα χρέη όπως και οι εταίροι της Ο.Ε. Οι ετερόρρυθμοι εταίροι είναι απλοί χρηματοδότες. Δεν μετέχουν στη διοίκηση και η ευθύνη τους για τα εταιρικά χρέη περιορίζεται μέχρι του ποσού της συμμετοχής τους στο κεφάλαιο (εισφορά). 2.Συνεταιρισμός: Έχει σαν σκοπό με τη συνεργασία των μελών της την προαγωγή της ιδιωτικής τους οικονομίας. Για την ίδρυση είναι απαραίτητη η σύνταξη καταστατικού. Το κεφάλαιο είναι μεταβλητό όπως επίσης μεταβλητός είναι και ο αριθμός των μελών του, καθόσον η έξοδος μελών και η είσοδος είναι ελεύθερη. Τα όργανα διοίκησης είναι: (α) η γενική συνέλευση των μελών, (β) το διοικητικό συμβούλιο και (γ) το εποπτικό συμβούλιο.

22. ΠΟΛΥΕΘΝΙΚΕΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ Ονομάζονται οι επιχειρήσεις που εξέρχονται από τα όρια της χώρας που πρωτοιδρύθηκαν και πρωτολειτούργησαν και αναπτύσσουν δραστηριότητα και σε χώρες της αλλοδαπής. Τρία είναι τα βασικά κίνητρα για την επέκταση των επιχειρήσεων σε περισσότερες από μία χώρες και τη δημιουργία αντίστοιχων κέντρων δραστηριότητας: – Η αναζήτηση άφθονων και φθηνών πρώτων υλών – Η εξασφάλιση φθηνής εργασίας – Η τοπική προσέγγιση των καταναλωτικών αγορών Τα περισσότερα από τα αγαθά που χρησιμοποιεί σήμερα ό άνθρωπος είναι προϊόντα προερχόμενα από τη δραστηριότητα πολυεθνικών επιχειρήσεων.

23. Παράγοντες που συνέβαλαν στην ανάπτυξη των πολυεθνικών επιχειρήσεων 1.Η ανάπτυξη των επιστημών και της τεχνολογίας: Έγινε δυνατή η παραγωγή τεράστιας ποικιλίας νέων αγαθών και σε τεράστιες ποσότητες. Για τα αγαθά αυτά έγινε αναγκαία η αναζήτηση και εξασφάλιση καταναλωτικών αγορών, πράγμα που οδήγησε την παραγωγό επιχείρηση να επεκταθεί στο διεθνή χώρο. 2.Η ανάπτυξη στο τομέα των υπηρεσιών μεταφοράς: Με αυτό τον τρόπο πραγματοποιήθηκε εκμηδένιση των αποστάσεων. Η μεταφορά πραγματοποιείται με υψηλού βαθμού ταχύτητα και ασφάλεια γεγονός που ενθαρρύνει την παραγωγή μεγάλων ποσοτήτων για διευρυμένες αγορές. 3.Η καταπληκτική πρόοδος της τεχνολογίας των επικοινωνιών και της πληροφορικής: Άμεση συγκέντρωση και ταχύτατη και αποτελεσματική επεξεργασία και αξιοποίηση των πάσης φύσεως πληροφοριών, γεγονός που διευκολύνει την οργάνωση των διαδικασιών επίβλεψης και ελέγχου των αποκεντρωμένων δραστηριοτήτων της επιχείρησης (εργοστάσια, υποκαταστήματα).

24. Βασικές συνέπειες για την φιλοξενούσα χώρα Το ευνοϊκότερο περιβάλλον για την ανάπτυξη των πολυεθνικών εταιριών είναι στις χώρες που στερούνται ανάπτυξης. Εκεί ο υπάρχον φυσικός πλούτος είναι ανεκμετάλλευτος, τα εργατικά χέρια πλεονάζουν και υπάρχει καταναλωτικό κοινό. Αυτό φυσικά δεν είναι απόλυτο. Οι Ιαπωνικές επιχειρήσεις π.χ. διαθέτουν κέντρα δραστηριότητας σε όλη την έκταση της ανεπτυγμένης δύσης. Το ίδιο συμβαίνει και με τις ευρωπαϊκές και αμερικανικές πολυεθνικές επιχειρήσεις που έχουν εξαπλωθεί σε κάθε χώρα, ανεξάρτητα από το βαθμό ανάπτυξής της. 1.Ευνοϊκές συνέπειες: (α) Εισαγωγή στη φιλοξενούσα χώρα σύγχρονης τεχνολογίας, γεγονός που δημιουργεί προϋποθέσεις για την ανάπτυξη ντόπιων επιχειρήσεων, (β) Εισαγωγή κεφαλαίων και η εκτέλεση έργων δημιουργεί ευκαιρίες απασχόλησης του πλεονάζοντος εργατικού δυναμικού και συντελεί στην άνοδο του βιοτικού επιπέδου. 2.Δυσμενείς συνέπειες: (α) Υπάρχει κίνδυνος περιέλευσης του εθνικού πλούτου της φιλοξενούσας χώρας στην κατοχή και τον έλεγχο των πολυεθνικών επιχειρήσεων γεγονός το οποίο θα αποτελέσει τροχοπέδη στην οικονομική της ανάπτυξη, (β) Οι πολυεθνικές συγκεντρώνουν τεράστια οικονομική δύναμη, γεγονός το οποίο χρησιμοποιείται σε πολλές περιπτώσεις για την άσκηση κοινωνικής και πολιτικής επιρροής, με όλες τις δυσάρεστες για το λαό συνέπειες.